Simulizi : Nitakapokufa
Sehemu Ya Nne (4)
Mipango ya kufanya mauaji kwa Dokta Lyimo pamoja na msichana Christina ikaanza kufanyika huku Papaa Pipo ndiye ambaye alikuwa akishughulika na mipango yote. Alichokifanya Papaa Pipo ni kuwaita vijana watatu ambao aliona kwamba hao wangeweza kuifanya kazi ile kwa malipo ya kiasi cha shilingi milioni kumi ambazo zilitolewa na Yusufu.
Kila kitu kwa wakati huo kilitakiwa kuwa siri, haikutakiwa kujulikana kwa mtu yeyote kwamba Yusufu ndiye ambaye alikuwa amepanga mipango hiyo. Papaa Pipo akaanza kuongea na vijana wale ambao alitaka kazi hiyo ifanyike kwa haraka sana. Kitu alichowapa Papaa Pipo ni nusu ya malipo na kisha kuwaahidi kumalizia malipo katika kipindi ambacho wangemaliza kazi ile.
Papaa Pipo akawapa maelekezo juu ya mahali ambapo dokta yule alikuwa akipatikana kwa urahisi, katika hospitali yake ambayo ilikuwa ikipatikana Mikocheni B pamoja na msichana Christina ambaye alikuwa akipatikana Sinza Vatican City nyumba namba 689.
Siku iliyofuata, vijana wale, Puma, Mchina na Os D walikuwa wamelipaki gari lao mbali na eneo la hospitali ya Dokta Lyimo maeneo ya Mikocheni B huku wakisubiri muda wa kufunga hospitali hiyo ufike na hivyo kukamilisha kile ambacho walikuwa wamepanga kukifanya katika wakati huo.
“Kama bosi alivyosema. Akitoka tu, ni kumfuata ndani ya gari lake na kisha kumuua” Puma aliwaambia wenzake.
“Kwa hiyo tumuue vipi sasa? Kwa bunduki au visu?” Os D aliuliza.
“Kwa visu. Kama tukimuua kwa kumfyatulia risasi, milio ya risasi itaweza kusikika na hivyo kuwa hatari kwetu” Puma aliwaambia.
“Hapo nimekuelewa mkuu. Ngoja tusubirie” Os D alimwambia Puma.
Puma na wenzake waliendelea kusubiri mahali pale huku kila mmoja akiwa na hamu ya kumuona Dokta Lyimo akitoka ndani ya hospitali ile na kisha kufanya kile ambacho walikuwa wamedhamiria kukifanya mahali pale, kumuua na kisha kumfuata msichana Christina na kumuua pia. Waliendelea kukaa sehemu ile ndani ya gari lao kwa takribani masaa manne na ndipo kwa mbali wakamuona Dokta Lyimo akitoka ndani ya hospitali ile huku ikiwa imetimia saa tatu kasoro usiku.
Kwa haraka haraka bila kupoteza muda, Puma na Mchina wakateremka katika gari lao na kisha kuanza kupiga hatua za haraka haraka kumfuata Dokta Lyimo ambaye alikuwa akilifuata gari lake. Mara baada ya kufungua mlango wa gari lake, Puma akamshika na kisha kumsukumia ndani ya gari lile. Kutokana na kutokuwa na watu ndani ya eneo lile, hakukuwa na mtu yeyote ambaye alikuwa ameliona tukio lile.
Mchina akaingia ndani ya gari kwa kupitia mlango mwingine na kisha Puma kumbana Dokta Lyimo huku akiuziba mdomo wake asiweze kupiga kelele zozote zile. Mpaka katika kipindi hicho, Dokta Lyimo alikuwa akishangaa tu, hakuelewa ni kitu gani kilikuwa kikiendelea mahali hapo.
“Tulia” Puma alimwambia Dokta Lyimo ambaye akakaa kimya.
Hawakuwa hapo kwa ajili ya kupoteza muda kwa kuhojiana maswali, hawakuwa hapo kwa ajili ya kuuliza ni kitu gani ambacho kiliwapelekea waandishi wa habari kujua kile ambacho kilikuwa kimeendelea katika mwili wa Yusufu, na wala hawakuwa hapo kwa ajili ya kuhoji kitu chochote kile, kitu ambacho kilikuwa kimewafanya kuwa mahali hapo ni kukamilisha kile ambacho kilikuwa kimewaleta mahali hapo, kumuua Dokta Lyimo tu.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Puma hakutaka kuchelewa, kitendo cha kukaa hapo na kuanza kuhoji maswali kilionekana kama kingempotezea muda, alichokifanya ni kukichukua kisu chake ambacho kilikuwa kiunoni na kisha kumchoma Dokta Lyimo mara tatu tumboni mwake huku Mchina akiwa amemfumba mdomo kwa kiganja chake kipana. Hakukusikika kelele kutoka kwa Dokta Lyimo, kila alipokuwa akijaribu kulia kwa maumivu, sauti yake haikutoka kabisa mpaka pale ambapo akafa katika maumivu makali na kisha Puma na Mchina kuteremka kutoka ndani ya gari lile na kulifuata gari lao na kuondoka mahali hapo.
Kila kitu ambacho walikuwa wamekipanga walikuwa wakitaka kifanyike usiku huo huo tena kwa haraka sana. Kwa wakati huo walikuwa na safari ya kuelekea Sinza huku lengo lao kubwa likiwa ni kutaka kumuua Christina na kisha kumpelekea taarifa Papaa Pipo ambaye alikuwa amewatuma kufanya kazi ile. Os D alikuwa akiendesha gari kwa kasi huku lengo lao likiwa ni kutaka kufika Vatican City Sinza haraka iwezekanavyo hata kabla usiku haujawa mkubwa.
Njia ambayo walikuwa wamepita ilikuwa ni ile ya Sayansi kuelekea Mtogole ambapo baada ya kufika katika njia iendayo shule ya Sekondari ya Salma Kikwete, Os D akakata kona na kuichukua barabara ile ambayo wakaenda nayo mpaka Sinza Darajani ambapo wakakata kulia na kuanza kukipandisha kilima kidogo katika barabara hiyo mpaka pale ambapo walifika Sinza, Vatican City na kukata kulia na kisha kuchukua barabara ya vumbi ambayo ikawapeleka mpaka katika nyumba ambayo ilikuwa imezungushiwa ukuta.
Alichokifanya Puma ni kuteremka na kisha kulifuata geti la nyumba ile na kisha kuanza kuligonga. Wala haukupita muda mrefu, mfanyakazi wa ndani wa nyumba ile akafika mahali pale na kisha kulifungua geti lile na macho yake kutua usoni mwa Puma ambaye kwa kumwangalia tu, alijifanya kuwa mtu mwema ambaye wala hakuwa na tatizo lolote lile.
“Samahani. Sijui nimekuta mzee Tobias?” Puma aliuliza kwa sauti ya upole iliyokuwa na unyenyekevu ambayo ilimfanya mfanyakazi yule wa ndani kumuona mtu mwema.
“Ndio”
“Sawa. Naweza kumuona?”
“Hakuna tatizo. Karibu ndani” Msichana yule alimkaribisha Puma bila kuuliza swali lolote lile jambo lililoonekana kuwa kosa kubwa.
Hapo hapo Puma akaanza kupiga hatua kumfuata mfanyakazi yule. Os D na Mchina hawakutaka kubaki garini, walichokifanya ni kuteremka na kisha kuanza kumfuata msichana yule pamoja na Puma. Msichana yule alipogeuka nyumba kumwangalia Puma, akashtuka kuona mdomo wa bunduki ukiwa umemuelekezea usoni. Hapo hapo akatakiwa kuufungua mlango bila kupiga kelele zozote zile.
“Fungua mlango kimya kimya. Ukipiga kelele tu, naumwaga ubongo wako” Puma alimwambia msichana yule kwa sauti nzito isiyokuwa na utani.
Msichana yule akafungua mlango na wote kuingia. Mzee Tobias na mkewe walikuwa sebuleni wakiangalia televisheni, wakaonekana kuwa na mshtuko mkubwa mara baada ya kuona msichana wa kazi akiingia pamoja na watu ambao walikuwa na bunduki mikononi mwao. Wote wakaamriwa kubaki kimya, kwa wakati huo walitakiwa kufanya kila kitu ambacho vijana wale walitaka kifanyike.
“Laleni chini na mikono ikiwa kichwani” Puma aliwaambia na hivyo kutii.
“Christina yupo wapi?” Puma aliuliza kwa sauti ya ukali.
“Yupo chumbani kwake” Bi Stella, mama yake Christina alijibu huku akionekana kuwa na hofu.
“Chumba kipi?”
“Chumba cha nne upande wa kulia” Bi Stella alijibu.
Puma hakutaka kuendelea kubaki mahali hapo, alichokifanya ni kuelekea katika ukumbi wa nyumba ile na kuanza kuhesabu vyumba vilivyopo na alipofikia kile chumba ambacho aliambiwa kwamba ni chumba cha Christina, akakishika kitasa cha mlango ule na kuufungua.
Christina alikuwa amelala kitandani, afya yake haikuonekana kuwa nzuri kabisa, mwili wake ulikuwa umekonda sana hali ambayo ilionyesha kwamba alikuwa katika uuguzi wa ugonjwa wa UKIMWi ambao ulikuwa umekwishaanza kuonyesha dalili katika mwili wake. Mwili wake haukuwa na nguvu, kila wakati alikuwa mtu wa kukohoa tu, kilio, kwake ndicho kilikuwa kitu ambacho kimetawala maisha yake katika kipindi hicho.
Alikuwa kitandani katika mateso makali, kitu ambacho alikuwa akikisubiria kwa wakati huo ni kufa tu. Maisha yalikuwa yameonekana kwenda kwa kasi sana, wazazi wake walikuwa wamefanya kila kilichowezekana kuhakikisha kwamba wanamsaidia mtoto wao lakini hali haikuonekana kubadilika kabisa, bado Christina alikuwa akiumwa vilevile.
Mara baada ya Puma kuingia ndani ya chumba kile, akasimama huku akimwangalia Christina ambaye alikuwa hoi kitandani. Christina alionekana dhahiri kusubiri kifo mahali pale. Badala ya kutekeleza kile ambacho alikuwa ametumwa, Puma akasimama kwa muda huku akimwangalia Christina ambaye alikuwa hoi kitandani pale. Mvutano mkubwa ulikuwepo moyoni mwake katika kipindi hicho, upande mmoja wa moyo wake ulikuwa ukimwambia kukamilisha kile ambacho kilikuwa kimempeleka mahali pale lakini upande wake mwingine wa moyo wake ulikuwa ukimkataza kumuua.
Puma alimwangalia Christina kwa muda fulani na kisha kuondoka ndani ya chumba kile huku akiwa hajafanya kitu chochote. Hali ambayo alikuwa nayo Christina ilionekana kumhuzunisha kupita kawaida, alijua fika kwamba hata kama asingemuua katika kipindi kile basi ilikuwa ni lazima ugonjwa ule umuue kitandani pale, tena ndani ya siku chache zijazo.
“Vipi? Fresh?” Mchina alimuuliza Puma.
“Tuondokeni” Puma aliwaambia.
Hawakutaka kubaki ndani ya nyumba ile, walichokifanya ni kutoka nje huku wakiwaambia kwamba hawakutakiwa kusimama kwani walikuwa wanataka kukaa dirishani kuongea na hivyo kwa yeyeote ambaye angesimama au kupiga kelele zozote basi wangeweza kumfyatulia risasi. Moja kwa moja wakalifuata geti na kisha kulifungua na kuingia garini huku Puma akionekana kuwa na mawazo lukuki.
“Vipi! Umeua kama tulivyoagizwa?” Os D aliuliza.
“Washikaji nyie acheni tu” Puma aliwaambia.
“Tuache nini?”
“Ugonjwa wa UKIMWI noma. Ugonjwa huu unatisha zaidi ya unavyojua wewe” Puma aliwaambia.
“Hatukuelewi una maana gani kutuambia hivyo. Umemuua?” Mchina alimuuliza Puma.
“Hapana” Puma alijibu hali iliyomfanya Os D kusimamisha gari kwa ghafla.
“Haujamuua?”
“Ndio”
“Kwa nini sasa?”
“Mtu mwenye anaumwa ngoma aisee. Yaani yupo hoi kabisa. Sikuona haja ya kumuua kwani alivyoonekana siku yoyote kuanzia sasa atakufa. Ila pamoja na hayo, ugonjwa wa UKIMWI noma sana. Usikiieni tu kwenye kwenye redio na usiombee kumuona mtu anayeumwa ugonjwa huo mbele ya macho yako. Hali inatisha” Puma aliwaambia.
Kila mmoja alibaki akimshangaa Puma, hawakuamini kama Puma yule ambaye walikuwa wakimfahamu leo hii alikuwa na huruma juu ya mgonjwa ambaye alikuwa hoi kitandani, kwao, siku hiyo Puma alionekana kubadilika kupita kawaida. Roho yake ya ukatili ikaonekana kupotea katika kipindi ambacho alikuwa amemuona Christina alivyokuwa akiteseka kitandani. Huruma ambayo alikuwa ameionyesha siku hiyo ilikuwa kubwa sana kiasi ambacho mpaka yeye mwenyewe ikaonekana kumshangaza.
“Ila kwa nini bosi ametuagiza tumuue huyu msichana?” Puma aliwauliza wezake huku Os D akiwahsa gari.
“Hatujui. Yeye alichoagiza ni kumuua tu” Mchina alimjibu Puma.
“Nahisi kuna kitu hapa. Halafu nimekumbuka. Yule demu sio mgeni kabisa machoni mwangu. Nahisi nilikwishawahi kumuona sehemu fulani” Puma aliwaambia wenzake huku akionekana kama kutaka kukumbuka kitu.
“Uliwahi kumuona wapi?”CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Kwenye magazeti. Hebu subiri nikumbuke” Puma aliwaambia huku akiyainua macho yake juu.
“Kwa hiyo ni supastaa?”
“Yeah! Nimemkumbuka sasa”
“Ni nani?”
“Alikuwa demu wa The Ruler”
“Acha utani bwana! Sasa kwa nini Papaa anataka kumuua?”
“Mmmh! Sijui. Ila Papaa Pipo si rafiki wa The Ruler?”
“Ndio”
“Halafu si kuna tetesi zinasema kwamba The Ruler kababuka?”
“Ndio”
“Mmekwishapata picha hapo?” Puma aliuliza.
“Picha gani?”
“Kwamba huyu demu atakuwa kamuambukiza The Ruler gonjwa hili na ndio maana anataka kumuua” Puma aliwaambia.
“Sasa mbona Papaa Pipo ndio katutuma?”
“Inawezekana hataki kujulikana”
“Na vipi kuhusu yule daktari”
“Inawezekana kwamba nae anajua kwamba jamaa ameathirika. Ila tuachane na hayo yote. Yule demu siku yoyote ile anakufa kwa hiyo cha msingi tumwambiaeni Papaa kwamba tumemuua. Mmesikia?” Puma aliwaambia.
“Haitokuwa msala?” Mchina aliuliza.
“Msala gani? Kwani atakuja kuhakikisha? Hakuna kitu kama hicho, ataamini kila tutakachomwambia” Puma aliwaambia.
Safari bado ilikuwa inaendelea mpaka pale ambapo walifika katika nyumba ya Papaa Pipo ambapo wakaingia ndani na kisha kumsubiria bosi wao ambaye alikuwa chumbani. Baada ya dakika tano, Papaa Pipo akatoka chumbani na kisha kuelekea pale sebuleni. Akapokelewa na tabasamu zito kutoka kwa vijana wale hali iliyoonyesha kwamba kila kitu kilikwenda salama kama kilivyotakiwa.
“Kwa hiyo kila kitu poa?” Papaa Pipo aliwauliza.
“Kama kawa huwa haturembi kwenye kazi zetu. Tumekamilisha basi hata wewe pia utatakiwa kutukamilishia mzigo wetu uliobakia” Puma alimwambia.
Papaa Pipo akasimama na kisha kuanza kuelekea katika chumba chake ambako huko alikaa kwa dakika kama kumi na pia kurudi sebuleni pale huku akiwa na bahasha kubwa ya kaki na kisha kuwakabidhi. Papaa Pipo aliwaamini vijana wake kwamba walikuwa wamekamilisha kile ambacho alikuwa amewaagiza kukifanya katika kipindi kile, kuwaua watu wote ambao alitaka wauawe. Mara baada ya kukabidhiwa fedha zao zilizobakia, wakaondoka mahali hapo huku kila kitu kikionekana kukamilishwa moyoni mwa Papaa Pipo.
Msichana Pamela ndiye ambaye alikuwa akitamba kwa uzuri katika kipindi hicho kiasi ambacho wanamuziki mbalimbali walikuwa wakimtaka kwa ajili ya kuonekana katika video zao mbalimbali ili video hizo ziweze kuangaliwa sana na watu kutokana na uwepo wa msichana huyo ambaye alionekana kuwa mrembo kupita kawaida. Pamela alikuwa akivuma sana katika kipindi hicho, kuvuma huko kulianzia katika kipindi ambacho alikuwa amechaguliwa kushiriki urembo wa Vyuo ngazi ya taifa.
Kila mtu ambaye alikuwa akimwangalia Pamela alikuwa akimtamani msichana huyo ambaye alikuwa ameumbika vizuri kupita kawaida jambo ambalo liliwafanya watu kuona kwamba Mungu alikuwa ametoa nafasi ya upendeleo kwake au katika kipindi ambacho alikuwa akimuumba, alikuwa katika utulivu mkubwa. Pamela alikuwa ameumbika vizuri sana, umbo lake lilikuwa la kimisi, hipsi zake zilikuwa zimetokeza japo si sana, sura yake ilikuwa ya kitoto huku mashavu yake yalikuwa yakipendezeshwa na vishimo viwili ambavyo vilikuwa vikionekana kila alipokuwa akicheka au kutabasamu.
Ngozi yake ilikuwa laini sana, kwa mbali alionekana kuwa na mchanganyiko wa rangi. Kifuani kulionekana kuridhisha kabisa, hakuwa na haja ya kuvaa sidiria, alikuwa akipendelea kutovaa chochote kile kwa ndani hasa maeneo ya kifuani jambo ambalo lilikuwa likimvutia kila mwanaume lijari ambaye alikuwa akimwangalia. Mvuto wa Pamela katika kipindi hicho ulikuwa mkubwa sana, hakukuwa na msichana maarufu ambaye alikuwa akivutia kama jinsi ambavyo alikuwa akivutia kwa kipindi hicho.
Mwendo wake ulikuwa ni wa kimisi hasa, alikuwa akipendelea kutembea kwa mwendo wa madaha hata kama alikuwa akitakiwa kuwahi sehemu ambayo alikuwa akihitajika. Si wanamuziki wote ambao walikuwa wakikubaliwa na Pamela kuonekana katika video zao za muziki, ni wanamuziki wachache sana ndio ambao walikuwa wakipata nafasi hiyo adimu, nafasi ambayo walikuwa wakiitumia vilivyo. Wanaume wengi ambao nao walikuwa wakionekana katika video mbalimbali za muziki ambazo Pamela alikuwa akionekana ndio ambao walikuwa wakiharibu zaidi hasa pale ambapo walikuwa wakimtongoza Pamela kiasi ambacho kilimfanya kuwalalamikia sana wanamuziki ambao walikuwa wamemuhitaji katika kipindi hicho.
“Nimekuja kufanya kazi na si kutafuta bwana. Umenielewa?” Pamela alimwambia mwanamuziki, Shabby ambaye alikuwa na umaarufu kidogo ndani ya nchi ya Tanzania.
“Nafahamu. Ila nadhani hii ni nafasi yangu ya kukwambia kile ambacho nilikuwa nikitamani sana kukwambia toka zamani” Shabby alimwambia Pamela ambaye alionekana kuanza kukasirika.
“Sikiliza Shabby, ulitaka nionekane kwenye video yako ili itazamwe sana na watu, si ndio hivyo?” Pamela alimwambia Shabby na kumuuliza.
“Ndio”
“Na nimefanya kile ulichokitaka, si ndio?”
“Ndio”
“Basi sawa. Nimalizie fedha zangu nisepe manake ushaanza kunikera” Pamela alimwambia Shabby.
“Ila si ninaomba unisikilize kidogo Pamela”
“Hata kama nikikusikiliza Shabby, una lipi jipya la kuongea ambalo utanifanya nikukubalie. Nisikilize kwa makini na unielewe. Kama kutongozwa nimekwishatongozwa sana, nimesikia maneno mengi sana mazuri na matamu ya mapenzi na nidhani mengine ni matamu hata zaidi ya hayo ambayo utataka kuniambia. Watu wamelia sana mbele ya macho yangu lakini hakukuwa na mtu ambaye nimemkubalia. Ninajiheshimu sana, mambo mengine usitake mpaka tukayaongee kwa waandishi wa habari na kuanza kuchafuana. Nipe changu nisepe” Pamela alimwambia Shabby huku akionekana kuzidi kukasirika.
Maneno yale ambayo aliongea Pamela yakaonekana kumchoma sana Shabby, akabaki kimya kwa muda huku akimwangalia pamela. Hakuamini kama msichana ambaye kila siku alikuwa akimtamani leo hiyo alikuwa mbele ya macho yake huku akiwa anataka kumtongoza na kuambiwa maneno ambayo yalimfanya kutokuzungumza kile ambacho alikuwa akitaka kumwambia. Kadri ambavyo alivyokuwa akimwangalia Pamela ndivyo ambavyo alizidi kumtamani zaidi na zaidi.
“Kama hautaki kunipa mkono kwa mkono basi utanitumia kwenye akaunti yangu ya simu. Kupitia namba zangu hizo hizo ulizonitafutia” Pamela alimwambia Shabby na kisha kuanza kuondoka mahali hapo.
Shabby hakutaka kukaa na deni, alichokifanya ni kuanza kupiga hatua kumfuata Pamela na kisha kumuomba radhi kwa kile kilichotokea na kisha kumpatia fedha zake alizokuwa akizihitaji kama malipo ya kazi ya kuonekana katika video yake kama ambavyo walivyokubaliana kabla. Huku akionyesha dharau, Pamela akazichukua zile fedha na kuondoka mahali hapo.
Hayo ndio yalikuwa maisha yake. Katika kipindi cha mwaka mzima, hakukuwa na msanii ambaye alifanikiwa kutembea na Pamela. Msichana huyo alionekana kuwa mgumu hasa, wanamuziki wengi pamoja na waigizaji walikuwa wamekwishajaribu bahati zao lakini hakukuwa na mtu ambaye alifanikiwa kumtia katika mikono yake.
Wazee waliokuwa na fedha zao hawakubaki nyuma, nao wakaanza kumvizia Pamela kwa fedha walizokuwa nazo lakini bado msichana huyo alionekana kuwa mgumu sana kupatikana. Pamela hakuonekana kuzishobokea fedha, kwake, kiasi kile ambacho alikuwa akikipata kilikuwa kikubwa na kilionekana kumtosha kwa matumizi yake ya kila siku.
Siku zikaendelea kukatika, kadri ambavyo alivyokuwa akionekana sana kwenye video na ndivyo ambavyo alizidi kujipatia umaarufu zaidi na zaidi mpaka kuzidi kusikika zaidi nchini tanzania na hata nje ya nchi ya Tanzania. Wasanii waliendelea kumiminika kufanya nae kazi, mapedeshee nao waliendelea kumtunza fedha lakini Pamela hakuwa radhi kuvua nguo yake ya ndani na kuyapanua mapaja yake, alikuwa akiendelea na msimamo wake ule ule wa kutotaka kutembea na mwanaume yeyote ambaye alikuwa maarufu au kuwa na fedha.
“Kwa hiyo tumuweke nani kwenye video yako mpya?” Muongozaji wa kampuni ya Video ya The Troy, Jafari alimuuliza Yusufu.
“Msichana yeyote mzuri” Yusufu alijibu.
“Kama ni mzuri basi ngoja tuwasiliane na msichana fulani anaitwa Misajo” Jafari alimwambia Yusufu.
“Hakuna tatizo”
“Na hii video itabidi tuifanyie katika hoteli ya Serena kwani inatakiwa iwe ya kimataifa zaidi” Jafari alimwambia Yusufu.
“Hapo umeongea. Ila hatuwezi kumtafuta msichana mzuri zaidi ambaye anaonekana kuwa na hadhi ya kufanana na hoteli ile?” Yusufu aliuliza.
“Au labda tumchukue Pamela”CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Dah! Nilikuwa nimekwishamsahau Pamela. Anafaa sana. Wasiliana nae” Yusufu alimwambia Jafari huku akionekana kuwa na furaha.
“Ngoja nimpigie sasa hivi” Jafari alisema huku akiichukua simu yake mfukoni.
“Umesema video ifanyikie wapi?” Yusufu alimuuliza Jafari
“Pale Serena hotel”
“Achana napo. Tunasafiri na kwenda Madagaskar, sehemu ambayo ina hoteli kubwa na nzuri zaidi. Ukimpigia simu na kukubaliana nae, mwambie ajiandae na safari kwani itaanza kesho kutwa” Yusufu alimwambia Jafari.
“Sawa”
Yusufu akaondoka mahali hapo. Katika kipindi kirefu sana alikuwa akitamani sana kufanya mawasiliano na msichana Pamela. Alijua fika kwamba msichana yule alikuwa mgumu sana kumkubalia mwanaume aliyekuwa na fedha au supastaa ila kwake aliamini kwamba msichana huyo asingeweza kusumbua hata kidogo. Kwa jinsi pamela alivyokuwa akifuatwafuatwa na wavulana wengi, Yusufu aliamini kama angefanya nae mapenzi basi kungekuwa na watu wengi ambao wangemfauata na kuangamia.
Siku hiyo kwake ikaonekana kuwa ya furaha. Alichokifanya mara baada ya kufika nyumbani ni kuangalia video ambazo Pamela alikuwepo huku akili yake kwa kipindi hicho ikiwa inamfikiria msichana huyo. Kadri ambavyo alivyokuwa akimwangalia na ndivyo ambavyo alizidi kumtamani zaidi na zaidi, mzuka wa kufanya nae ngono ukazidi kumkamata zaidi na zaidi. Kila alipoangalia kama kulikuwa na dalili za msichana Pamela kunusurika kutoka katika mikono yake, hakuona hata dalili moja, kila alichokuwa akikifikiria mahali hapo ni kumpata Pamela kwa gharama yoyote ile.
“Hawezi kukataa. Atakataa vipi na wakati maisha yangu yamejaa mvuto! Nina mvuto kiasi ambacho hakuna atakayeweza kunikataa. Nikifika nae Madagaska ndipo ambapo nitakamilisha kila kitu” Yusufu alijisemea huku akiendelea kumwangalia Pamela katika video zile na baada ya saa moja akajikuta akipitiwa na usingizi.
Siku iliyofuata ndio ilikuwa siku ambayo Yusufu alitakiwa kukutana na Pamela na kisha kupanga namna ambavyo video ile itakavyokuwa. Japokuwa jambo hilo likaonekana kuwa tofauti na wengine, Yusufu akaamua kwamba matendo ambayo yalitakiwa kufanyika katika video ile ni lazima yachukuliwe mazoezi. Hapo ndipo alipoanza kuwasiliana zaidi na Pamela na kisha kutaka kuonana nae katika hoteli ya Serena kwa ajili ya kufanya mazoezi.
Pamela hakuonekana kuhofia, kwake, kila kitu kilionekana kuwa sawa kabisa. Saa kumi na robo jioni, Pamela akaanza safari ya kuelekea katika hoteli hiyo ambapo alipokelewa na Yusufu na kisha kupelekwa katika chumba ambacho Yusufu alikuwa amechukua. Pamela alionekana kushangaa kila alichokuwa akikiona kwa wakati huo. Ni kweli kwamba alikwishawahi kuingia katika vyumba vya hoteli nyingi kubwa lakini chumba cha hoteli ile kikaonekana kumshangaza kupita kawaida.
Yusufu akabaki kimya akimwangalia Pamela kisiri huku akiandaa sehemu ambazo walitakiwa kuchukulia mazoezi. Mara baada ya kupanga sehemu hizo vizuri, Yusufu akamuita Pamela na kisha kukaa nae katika viti ambvyo vilikuwa vimezunguka meza ya kioo. Wote wakabaki wakiangalia kama watu ambao walikuwa wakisubiriana kufanya mambo fulani, baada ya sekunde chache, Yusufu akachukua glasi iliyokuwa na soda na kisha kupiga fundo moja.
“Najua wewe si undreground. Kwa hiyo jiamini. Hapa nitataka kuangalia uwezo wako, ukinivutia basi nitakuwa nikikutumia katika video zangu nyingi ambazo zinaangaliwa Afrika nzima” Yusufu alimwambia Pamela.
“Usijali” Pamela alijibu.
Hapo mazoezi ya kizushi yakaanza mara moja. Kama mazoezi, yalikuwa ni mazoezi hasa, Yusufu hakutaka kuonyesha ishara zozote zile, tayari alijiona kutokuwa na presha katika kitu chochote ambacho alitakiwa kukifanya mahali hapo. Alimfananisha pamela na kuku wake, kamwe hakutakiwa kumchukulia manati na kumpiga nayo, akimtaka tu, anamkamata bila kipingamizi. Mazoezi hayo yaliendelea mpaka saa mbili usiku na kisha kuondoka magali hapo.
Siku hiyo kwa Pamela ikaonekana kuwa tofauti, madawa ya mvuto ya kishirikina ambayo alikuwa amepewa Yusufu yakaonekana kuanza kumsumbua pamela. Muda mwingi alikuwa akiweweseka kitandani huku akimmfikiria sana Yusufu ambaye alikaa nae kwa zaidi ya masaa manne katika chumba cha hoteli. Moyo wake ukaanza kumfikiria Yusufu, hakuamini kama yule Yusufu ambaye alikuwa akimuona sana katika televisheni ndiye alikuwa yule Yusufu ambaye alikuwa ametoka kukaa nae katika hoteli ile.
Katika hali ambayo wala hakuitegemea, Pamela akaanza kujishikashika mwilini mwake, tayari hali ikaonekana kuanza kubadilika, Yusufu akaanza kuonekana kuwa mtu wa ajabu ambaye alikuwa amekutana nae katika maisha yake. Pamela aliendelea kujishikashika kwa muda wa dakika kadhaa, moyo wake ukaonekana kumhitaji Yusufu katika muda ule.
Usingizi haukupatikana kirahisi siku hiyo, muda mwingi alikuwa akimfikiria Yusufu ambaye alikuwa ameuteka moyo wake kwa kipindi kichache sana. Siku iliyofuata, siku moja kabla ya safari, pamela akapanga kuonana na Yusufu lakini Yusufu akajifanya kuwa bize sana na mambo yake kwa hivyo asingeweza kuonana nae mpaka pale ambapo wangeanza safari ya kuelekea Madagaska.
Kwa Pamela jambo lile likaonekana kuwa kama pigo, asingeweza kuendelea kuishi zaidi kama asingeweza kumuona Yusufu siku hiyo. Alichokifanya pamela ni kuondoka nyumbani kwao na kisha kuanza kuelekea Sinza kwa ajili ya kuonana na Yusufu. Alipofika huko, akakaribishwa na kisha kuingia ndani. Macho ya Pamela yalipotua usoni mwa Yusufu ambaye alikuwa ametokea chumbani na kuja pale sebuleni alipokaribishwa na mfanyakazi, Pamela akauhisi moyo wake ukipata faraja ambayo wala hakuweza kuipata kablsa.
Kabla ya salamu, Pamela akasimama na kisha kumfuata Yusufu, alipomfikia, akamkumbatia kwa nguvu kana kwamba hakutaka atoke katika mikono yake. Kumbatia lile likamshangaza sana Yusufu lakini hakuonekana kujali, tayari aliona kwamba mvuto ule ambao alikuwa nao ndio ambao ulimfanya Pamela kuwa katika hali ile.
“Vipi Pamela?” Yusufu alimuuliza Pamela ambaye hakuwa akitaka kutoka kifuani mwake.
“Nakupenda” Pamela alimwambia Yusufu kwa sauti ya chini iliyojaa mahaba.
“Unasemaje?”
“Nakupenda The Ruler” Pamela alimwambia Yusufu.
Yusufu akajifanya kushtuka, moyo wake ulijawa na furaha kubwa, tayari aliona kwamba kile ambacho alikuwa amekikusudia ndicho ambacho kilionekana kutokea katika muda huo. Alichokifanya Yusufu ni kumchukua Pamela na kisha kumpeleka kochini na kumkalisha na kuanza kumwangalia.
“Unanishangaza Pamela. Ulisemaje?” Yusufu aliuliza huku akijifanya kutokusikia kile ambacho alikuwa ameambiwa.
“Ninakupenda The Ruler” Pamela alimwambia Yusufu.
“Hilo ni tatizo kubwa sana. Kazi haiwezi kufanyika kama kuna mapenzi kati yetu” Yusufu alimwambia Pamela.
“Nimeshindwa kuvumilia The Ruler, usiku wa jana ulikuwa usiku wa shida sana katika maisha yangu, nilishindwa kulala kwa sababu yako. Nimeweweseka peke yangu usiku kwa ajili yako. Ninakupenda sana The Ruler” Pamela alimwambia Yusufu.
“Acha utani Pamela”
“Ndio hivyo The Ruler”
“Sasa kwa nini umekuja usiku hivi?” Yusufu alimuuliza Pamela.
“Nimekuja kulala nawe usiku wa leo”
“Unasemaje?”
“Nimekuja kulala nawe usiku wa leo” Pamela alilirudia jibu lake”
Kitu kama hicho kilikuwa moja ya kitu ambacho alikuwa akitarajia kukisikiaYusufu kutoka kwa Pamela, kwake, mvuto mkubwa wa mapenzi ambao alikuwa nao katika kipindi hicho ulionekana kumwewesekea msichana yeyote ambaye alikuwa akimtaka katika kipindi hicho. Ingawa Pamela alionekana kuwa mgumu kwa wanaume wengi maarufu na tajiri lakini kwa Yusufu hakuonekana kuwa na ugumu wowote ule.
Moja kwa moja Yusufu akamchukua Pamela na kisha kumpeleka chumbani. Wakavua nguo na kisha kuelekea bafuni kuoga na baada ya hapo, kilichofuatia kilikuwa ni kuvunja amri ya sita tu. Kwa pamela, tukio lile likaonekana kumfariji huku kwa Yusufu, tukio lile likaonekana kumfurahisha kutokana na ugonjwa wa UKIMWI ambao alikuwa amemuambukiza Pamela katika kipindi hicho.
Siku hiyo ilikuwa ni siku ya kufanya ngono usiku tu. Walikesha wakifanya ngono mpaka miili yao ikachoka. Walipoamka asubuhi, wakajiandaa tayari kwa safari ya kuelekea katika visiwa vya Madagaska tayari kwa kuanza kutengeneza video ya wimbo ambao walikuwa wameupanga kuurekodi.
Matendo yao ya ngono yakaendelea zaidi visiwani Madagaskar, ngono ikaonekana kuwatawala mpaka katika kipindi ambacho wakaamua kurudi nchini Tanzania huku wakiwa wametumia siku tatu kukaa nchini Madagaskar. Kama ilivyo kawaida, mara baada ya Pamela kufanya mapenzi na Yusufu, akaanza kuonekana kuwa msichana mwepesi, mapepo ambayo yalikuwa yamemuingia kupitia kwa Yusufu yakamfanya muda mwingi kutamani kufanya ngono.
Hapo ndipo ambapo Pamela akaanza kuwapanga wanaume. Wanamuziki wote ambao walikuwa wakimtaka akaanza kufanya nao ngono huku akiwa anakataa katakata kutumia mpira. Kutokana na uzuri ambao alikuwa nao katika kipindi hicho, Pamela alitembea na wanaume wengi huku zoezi lake la kuwaambukiza ugonjwa huo likiwa limefanikiwa kwa asilimia kubwa.
Ugonjwa wa UKIMWI ukaendelea kuua kama kawaida. Wasichana warembo zaidi ya mia na mbili nchini Tanzania walikuwa wakiugua vilivyo katika vitanda vyao huku kila dalili za kuathirika zikiwa zinaonekana miilini mwao. Hilo likaonekana kuwa pigo kubwa kwa wavulana ambao walikuwa wamewahi kutembea na wasichana hao ambao walikuwa wakisikitisha sana vitandani.
Watu wakaanza kuhoji kwamba ni nani angefuatia mara baada ya hao. Mbele yao kukaonekana kuwa na mnyororo mkubwa sana ambao ungewajumuisha wanaume wengi ambao walifanya mapenzi na wanawake wale. Hakukuwa na mtu ambaye alifahamu kwamba wasichana wale wote walikuwa wamefanya mapenzi na mwanamuziki The Ruler ambaye kazi yake ilikuwa ni kutembea na wasichana hao na kuwaambikiza UKIMWI.
“Hali inatisha sana, sijui kama atapona mtu” Kijana mmoja alimwambia mwenzake.
“Hawa wasichana warembo wanaougua watakuwa wanaondoka na watu wengi sana. Hapa ni kumuomba Mungu tu” Jamaa mmoja aliwaambia wenzake.
Hali ikaonekana kuogopesha katika kipindi hicho, wanawake ambao walikuwa warembo wakaonekana kuogopwa kutokana na idadi kubwa yao kuathirika na ugonjwa huo. Wasichana ambao walikuwa wakitarajia kugombea urembo wa Tanzania, wengi wao walikuwa wakiugua ugonjwa huo ambao ulikuwa umewaweka kitandani katika kipindi hicho.
Ukiachilia hao, pia hata msichana ambaye alikuwa akitikisa kwa mvuto na uzuri nchini Tanzania, Pamela, nae alikuwa miongoni mwa wasichana ambao walikuwa wakiugua ugonjwa huo ambao ulionekana kuwapuputisha vijana wengi nchini tanzania. Watu wote ambao walitembea na Pamela wakaanza kuishi kwa matumaini hata kabla hawajaenda kupima afya zao na kuangalia kama walikuwa wameathirika au la.
Kuanzia vyuoni, katika shule za Sekondari mpaka maofisini, wasichana warembo walikuwa wameambukizwa ugonjwa huo. Uchunguzi juu ya ugonjwa huo ulipoanza kufanyika, hali ikaonekana kuwa ngumu sana kumjua mtu ambaye alikuwa chanzo kutokana na watu hao kufanya mapenzi na wanaume mbalimbali tena hata bila kutumia mpira.
Serikali jaikutaka kulifumbia mambo jambo hili jambo ambalo wakaanza kufanya uchunguzi wa kimya kimya. Kila msichana mrembo ambaye alikuwa akiugua ugonjwa huu alipofuatwa na kuwataja wavulana ambao alikuwa ametembea nao, Yusufu alikuwa mmoja wapo. Jambo hilo likaonekana kuwatia wasiwasi, halikuwa jambo la kawaida kwa wanawake zaidi ya mia moja kusema kwamba wote walikuwa wamewahi kufanya mapenzi na mtu mmoja, msanii ambaye alikuwa akiingiza kiasi kikubwa cha fedha kwa wakati huo.
Tume ndogo ya siri ikaandaliwa kwa kuendelea kuwahoji wasichana zaidi na zaidi, na kwa kila msichana, jina la Yusufu lilikuwa la kwanza kutajwa jambo ambalo liliendelea kuwashtua. Walichokiamua kwa wakati huo, ilibidi Yusufu atafutwe na kisha kuambiwa kupimwa kwa kulazimishwa. Japokuwa hiyo haikuwa haki lakini hawakuwa na jinsi kwa wakati huo, ilikuwa ni lazima Yusufu apimwe na kisha kuangaliwa kama alikuwa ameathirika au la, na kama alikuwa ameathirika basi aandaliwe kesi ya kuua kwa kukusudia.
Mchakato huo ukafanyika na Yusufu kuanza kusubiriwa kwani kwa kipindi hicho hakuwa nchini Tanzania, alikuwa nchini Afrika Kusini kikazi. Yusufu alichukua muda wa mwezi mmoja na ndipo akarudi nchini Tanzania na kisha kuhitajika katika ofisi ya Waziri wa Afya.
“Kuna nini?” Yusufu aliuliza huku akionekana kuwa na wasiwasi.
“Wewe njoo tu, kuna maswali kadhaa tungependa kukuuliza” Waziri yule, Bwana Mkude alimwambia Yusufu.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Yusufu akakata simu, moyoni mwake akaanza kuwa na wasiwasi, tayari alikwishaona kwamba mambo yalikuwa yameharibika kwa wakati huo. Maswali kibao yakaanza kumiminika kichwani mwake na mwisho wa siku alikuja kufahamu kwamba alikuwa akihitajika kutokana na wanawake wale kuulizwa na jina lake kutajwa kwa kila msichana.
“Mmmh! Je wakinikuta nao itakuwaje? Ila poa, ngoja nikawasikilize. Inawezekana najitia wasiwasi kumbe huko naitiwa kitu kingine” Yusufu alijisema na kisha kutoka nje na kuanza safari ya kuelekea katika ofisi ya waziri huyo iliyokuwa Posta Mpya.
Mara baada ya kufika katika eneo la ofisi hiyo moja kwa moja Yusufu akateremka na kuanza kuelekea katika mlango wa kuingilia katika ofisi ile. Alikaribsihwa vizuri na kisha kukaa kitini huku akimwangalia Waziri Mkude ambaye alikuwa amekaa nyuma ya meza kubwa ya vioo.
Muda wote ule, Yusufu alikuwa na wasiwasi, mapigo yake ya moyo yalikuwa yakidunda kupita kawaida. Kila alipokuwa akimwangalia waziri Mkude, moyo wake ulikuwa ukiendelea kukosa amani mahali hapo. Bwana Mkude wala hakuonekana kuwa na haraka, akaanza kupiga stori na Yusufu kama mtu ambaye alikuwa akitafuta mazoea.
“Umewezaje kuwa na mashabiki wengi namna hiyo kwa muda mfupi sana wa miaka miwili?” Bwana Mkude aliuliza.
“Kujituma. Kila siku nimekuwa mtu wa kujituma sana maishani mwangu” Yusufu alimwambia Bwana Mkude.
“Na unapigana vipi na changamoto za hapa na pale?”
“Changamoto zipo na wala siwezi kuzizuia maishani mwangu. Ili nifanikiwe katika maisha yangu, haina jinsi kuzipokea changamoto mbalimbali. Kuna watu watakuja na kusema kwamba unataka sifa kwa wasichana, kuna wengine watasema unatumia uchawi na kuna wengine watasema kwamba madj ndio watu wanaokupaisha sana” Yusufu alimwambia Bwana Mkude.
“Ila kutaka sifa kutoka kwa wasichana si ndio zenu wasanii?”
“Baadhi yao lakini sidhani kama mimi nipo kama wao” Yusufu alijitetea.
“Sawa. Ila mbona haupendi hata kusaidia watu wenye matatizo mbalimbali katika jamii?” Bwana Mkude aliuliza.
“Si kweli. Katika maisha yangu nimekuwa nikijitoa sana kuwasaidia watu wenye matatizo mbalimbali. Najua nilipotoka, kwa kipindi kirefu sana nimekuwa na matatizo kama wao, kwa hiyo ninapowaona watu wenye matatizo huwa ninapata hamasa ya kuwasaidia” Yusufu alimwambia Bwana Mkude.
“Na vipi kuhusu mambo yetu yale?” Bwana Mkude aliuliza.
“Mambo gani?”
“Acha hizo bwana. Si wale watoto wa kike” Bwana Mkude alisema kwa sauti ya utani.
“Huwa sipendi kuwafuatilia sana”
“Kwa nini sasa?”
“Unakumbuka kwamba nilikuwa na mke? Yeye ndiye aliyenifanya nisiwatamani watu hawa” Yusufu alisema.
“Kwa nini sasa?”
“Basi tu”
“Ila mbona kila kona watoto wa kike wanakuitaita tu. Kweli utawakosa hata kufanya nao mambo fulani na wakati wewe bado kijana na damu inachemka?” Bwana Mkude alisema huku akiendelea kumtoa woga Yusufu.
“Bado. Naangalia maisha kwa sasa, halafu mapenzi baadae” Yusufu alijibu.
“Sasa mbona kila msichana anasema kwamba ameshalala na wewe?” Bwana Mkude alisema kitu kilichomfanya Yusufu kushtuka.
“Hapana”
“Kweli tena. Wanawake kama mia wamesema wamelala na wewe”
“Si kweli mheshimiwa”
“Kwa nini si kweli? Kwani unashindwa na wakati wewe ni supastaa, kila kona linaitwa jina lako?”
“Idadi kubwa sana hiyo kwangu”
“Sawa. Kama idadi kubwa wewe umekwishawahi kulala na wangapi?”
“Na wanawake watatu”
“Uliwahi kutumia mpira?”
“Yaap! Huwa ninatumia sana kwani bado najipenda” Yusufu alimwambia.
“Mara yako ya mwisho kupima damu ilikuwa lini?”
“Mwezi mitatu iliyopita”
“Majibu yalikuwaje?”
“Nilikuwa fiti. Damu safi”
“Kama ulipima miezi mitatu iliyopita, ilitakiwa urudi tena baada ya miezi mitatu. Utarudi lini?” Bwana Mkude aluliza.
“Wiki ijayo”
“Na itakuwaje kama tukikwambia kwamba upime sasa hivi?”
“Sasa hivi! Hapana bwana, sijajiandaa” Yusufu alijibu huku akionekana kushtuka.
“Kwani jambo hili linahitaji maandalizi?”
“Ndio”
“Kama yapi”
“Maandalizi ya kawaida tu”
“Acha woga The Ruler. Kwani mara baada ya kupima miezi mitatu iliyopita na kuonekana upo fiti, ulifanya mapenzi na mtu yeyote?”
“Hapana”
“Sasa unaogopa nini? Acha woga” Bwana Mkude alisema huku akisimama.
Bwana Mkude akaanza kuelekea nje ya ofisi ile. Yusufu alibaki ndani ya kile chumba akitetemeka, kwa jinsi maongezi yalivyokuwa yamekwenda na kwa jinsi yalivyomaliziwa yalionekana kuwa tofauti kabisa, Yusufu alibaki akitetemeka, katika kichwa chake alikuwa akijifikiria mambo mawili, cha kwanza kilikuwa ni kuwagomea lakini cha pili kilikuwa ni kuwakimbia.
“Nifanye nini sasa?” Yusufu alijiuliza hakini hata kabla hajajua nini cha kufanya, mara mlango ukafunguliwa na Bwana Mkude kuingia huku akitangulizana na mtu ambaye alikuwa amevalia koti kubwa jeupe.
“Samahani kwa kukutisha. Huyu ni daktari kutoka katika hospitali ya muhimbili anaitwa Dokta Musa. Yeye anashughulika zaidi maabara na kitu ambacho tumeamua kukifanya kwa sasa kama serikali ni kuchangisha damu kutoka kwa watu mbalimbali kwa ajili ya watoto ambao wamekuwa na upungufu wa damu hospitalini. Tunaanza na wasanii kwa sababu hata baadae tukiwafuata watu wengine na kuwaambia kwamba wasiogope kwani The Ruler mwenyewe ametoa damu yake, watu watakubali, si unajua wanataka kufanya kama supastaa anavyofanya” Bwana Mkude alimwambia Yusufu huku maneno yake mengi yakionekana kumtoa wasiwasi.
Dokta Musa akauchukua mkanda fulani na kisha kumfunga Yusufu mkononi kwa juu kwa ajili ya kuiruhusu mishipa yake ya damu kuonekana. Mishipa ilipoonekana, dokta Musa akamchoma sindano na kuchukua damu na kisha kwenda nayo kwenye gari lao walilokuja nalo mahali pale.
“Kwanza tunahitaji kucheki damu yako kama safi halafu tutaichukua. Unajua damu za watu wengine zinakuwa chafu, yaani hazina ubora wa kufanya kupewa mtu mwingine” Bwana Mkude alimwambia Yusufu.
Furaha yote ambayo alikuwa nayo Yusufu ikapotea katika kipindi hicho, mawazo yake yalikuwa juu ya ile damu yake ambayo ilikuwa imechukuliwa kwa ajili ya vipimo. Mapigo ya moyo katika kipindi hicho yalikuwa yakidunda sana, mara mbili zaidi ya udundaji wake wa kawaida. Bwana Mkude alikuwa akiendelea kuongea maneno mengi tu mahali hapo lakini kwa Yusufu hayakuonekana kueleweka hata kidogo.
Mawazo yake yalikuwa yakifikiria majibu ya damu ambayo ilikuwa imechukuliwa kwa ajili ya kupimwa. Moyoni mwake alijua wazi kwamba alikuwa ameathirika, kitendo cha kuchukuliwa damu yake na kisha kwenda kupimwa tena kingemfanya Bwana Mkude aufahamu ukweli kwamba alikuwa ameathirika.
Dokta Musa alichukua dakika kadhaa akarudi ndani ya ofisi ile na moja kwa moja kumpa karatasi ya majibu Bwana mkude na kuanza kuiangalia. Katika kipindi hicho, uso wa Yusufu ulikuwa ukionyesha wasiwasi dhahiri, mapigo yake ya moyo yakazidi kudunda zaidi na zaidi kwa kuona kwamba Bwana mkude alikuwa akienda kuujua ukweli kwamba alikuwa ameathirika. Mwili wake ukamnyong’onyea huku kijasho chembamba kikimtoka kwa kuona kwamba ukweli wa kila kitu ulikuwa ukienda kujulikana siku hiyo.
****
Tabasamu pana bado lilikuwa likiendelea kuonekana usoni mwa Bwana Mkude ambalo lilionekana kuwa tabasamu lililomfanya kugundua kitu fulani. Aliiangalia karatasi ile kwa dakika kadhaa na kisha kuyapeleka macho yake usoni mwa Yusufu ambaye bado alikuwa na wasiwasi mwingi usoni mwake.
“Safi sana The Ruler. Damu yako safi na wala haina maambukizo ya virusi vya UKIMWI” Bwana Mkude alimwambia Yusufu.
Maneno yale yakaonekana kumshtua sana Yusufu, akamwangalia mara mbili mbili Bwana Mkude huku akionekana kutokuamini kile ambacho alikuwa amekisikia, alichokifanya ni kunyanyuka na kisha kuichukua karatasi ile na kuanza kuiangalia. Yusufu hakuonekana kuamini, neno NEGATIVE lilikuwa likionekana vizuri tena likiwa limeandikwa kwa herufi kubwa.
Furaha ambayo alikuwa nayo Yusufu katika kipindi hicho ikamfanya kumuinua bwana Mkude na kisha kumkumbatia kwa nguvu. Kwake majibu yale yalionekana ni zaidi ya masikini wa kutupa kushinda bingo ya kiasi cha shilingi milioni mia moja. Bila kutarajia, machozi ya furaha yakaanza kumtoka Yusufu, alikuwa akifurahia kupita kawaida.
Hapo hapo akachukua simu yake na kisha kumpigia Papaa Pipo na kisha kumpa taarifa ile. Furaha yake katika kipindi hicho ilionekana kuwa kubwa hata zaidi ya kuushinda mwili wake. Alikuwa akiruka ruka kila wakati, hakuamini kama kweli alikuwa na damu safi, hakuwa ameathirika na ugonjwa wa UKIMWI.
“Siamini” Yusufu alimwambia Papaa Pipo mara baada ya simu yake kupokelewa.
“Haumani nini? Mbona unaonekana kuwa na furaha kubwa?” Sauti ya Papaa Pipo ilisikika simuni.
“Nimetoka kupima sasa hivi, tena kwa dokta ambaye anaaminikia na serikali, sijaathirika ugonjwa wa UKIMWI” Yusufu alimwambia Papaa Pipo.
“Unasemaje?”
“Sijaathirika na ugonjwa wa UKIMWI. Damu yangu ni safi kabisa” Yusufu aliema kwa sauti kubwa iliyojaa furaha huku Bwana Mkude akimwangalia kwa uso uliojaa tabasamu.
“Unanitania Yusufu”
“Ndio hivyo. Damu safiiiiiiiii, haina mdudu hata mmoja wa kusingiziwa” Yusufu alimwambia Papaa Pipo.
“Hebu njoo nyumbani uniambie vizuri manake ushaanza kunichanganya” Papaa Pipo alimwambia Yusufu na kisha kukata simu.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Bado Yusufu alionekana kuwa na furaha, hakuamini kama kweli damu yake haikuwa imeathirika na ugonjwa ule wa UKIMWI kama vile ambavyo alikuwa ameambiwa na Dokta Lyimo miezi kadhaa iliyopita. Yusufu alibaki akiiangalia karatasi ile huku akionekana kutokuamini dhahiri kile ambacho alikuwa akikiangalia kwenye karatasi ile.
“Mbona hauamini na wakati haujafanya chochote ndani ya miezi mitatu iliyopita?” Bwana Mkude alimuuliza.
“Skendo. Watu wamekuwa wakiongea sana mambo mengi kuhusiana na afya yangu. Nadhani hata wewe utakuwa umezisoma sana au kusikia sana skendo zile kwamba nimeathirika” Yusufu alimwambia bwana Mkude.
“Ndio maana nikakwambia kwamba wewe kama supastaa kuna mambo mengi sana yataongelewa juu yako. Yakupasa kuwa na moyo wa chumba kuyavumilia” Bwana Mkude alimwambia Yusufu.
“Hicho ndicho ninachofanya japokuwa wakati mwingine tetesi hizi zinanifanya kutokuwa na raha kabisa. Majibu haya, ikiwezekana ni lazima yawekwe kwenye magazeti na kutangazwa sehemu nyingine ili watu wajue kwamba zile ni skendo chafu za kunichafua” Yusufu alimwambia bwana Mkude.
Yusufu hakutaka kukaa sana mahali hapo, bado moyo wake ulikuwa katika furaha kubwa kupita kawaida, kwa wakati huo alikuwa akitaka kuonana na Papaa Pipo macho kwa macho na kisha kumwambia vizuri juu ya majibu ya afya yake yalivyokuwa. Yusufu akaondoka ndani ya ofisi ile na kisha kulifuata gari lake na kisha kuanza kuondoka mahali hapo.
Ndani ya gari, Yusufu alionekana kuwa mwingi wa furaha, hakuamini kama majibu ya damu yake yalionyesha kwamba yalikuwa safi kabisa. Kila wakati garini alikuwa akitabasamu kupita kawaida, alijiona kuwa mtu pekee ambaye alikuwa na furaha kubwa sana duniani kuliko mtu yeyote yule.
Mara baada ya kufiika magomeni hospitali, Yusufu akalipaki gari lake pembeni na kuteremka. Yusufu akavuka barabara na kisha kuanza kumfuata ombaomba mmoja ambaye alikuwa akiomba fedha kwa kila mwananjia ambaye alikuwa akipita mahali hapo na kisha kumsaidia kiasi cha fedha.
Watu wote ambao waliliona tukio lile wakaonekana kumsifia Yusufu kwa kile ambacho alikuwa amekionyesha mahali pale. Watu ambao walikuwa na simu zenye kamera wakaanza kumpigia pichwa, uadimu wa Yusufu kutokuonekana mitaani ukamfanya kuwa wa thamani katika macho ya watu.
“Jamaa anataka tumuone kama yeye anasaidia sana watu masikini” jamaa mmoja ambaye alionekana kuwa na bifu lake aliwaambia wenzake.
“Acha roho ya kwa nini wewe. Mtoto mdogo utakuja kufa na kiroho chako kibaya. Mtu amejaribu kuonyesha kujali kwake kwa watu masikini halafu unaponda tu. Hapo angepita bila kumsaidia ungeanza kuongea maneno kwamba anaringa. Badilika bwana, utakuja kuzeeka kabla ya muda wako” jamaa mwingine alimwambia jamaa yule maneno ambayo yaliwafanya watu wote waliokuwa mahali hapo kuanza kucheka.
Yusufu alipoona watu wameridhika kumpiga picha, akaanza kulifuata gari lake na kisha kuingia na kuondoka mahali hapo. Bado furaha yake moyoni ilikuwa kubwa, hakumsaidia ombaomba yule kiasi cha fedha kwa sababu alijisikia kumsaidia, ila alimsaidia kutokana na furaha kubwa ambayo alikuwa nayo moyoni mwake katika kipindi hicho.
“Sasa hapa hata wakisema wanailinda afya yangu nitakuwa nikikubaliana nao” Yusufu alijisemea katika kipindi ambacho alichukua barabara ya kuelekea Tandale huku lengo lake likiwa ni kutaka kufika kwa Mtogole ambapo angekata kulia na kuchukua barabara ya Kijitonyama na kisha kuanza kuelekea katika mtaa wa Hollywoody aliokuwa akiishi Papaa Pipo. Yusufu alijiona kutokufika haraka kiasi ambacho wakati mwingine alitamani gari lake liote mabawa na hivyo lipae na kutua katika geti la nyumba ya Papaa pipo.
Yusufu alichukua dakika kadhaa mpaka kufika katika nyumba hiyo ambapo mlinzi akaufungua mlango na kisha kuliingiza gari katika eneo la nyumba ya Papaa Pipo. Mara baada ya kulipaki, moja kwa moja akateremka na kisha kuanza kuufuata mlango wa kuingilia sebuleni na bila kupiga hodi akaufungua na kuingia ndani na kumkuta Papaa Pipo.
“Bora umekuja, hebu niambie vizuri” Papaa Pipo alimwambia Yusufu hata kabla ya kuongea chochote. Alichokifanya Yusufu ni kumrushia karatasi ile ambayo ilikuwa na majibu ya damu yake. Papaa Pipo akaichukua na kisha kuanza kuiangalia.
“Mmmh! Mbona imekuwa hivi tena?” Papaa Pipo alimuuliza Yusufu huku akiigeuza karatasi ile nyuma na kuona kama kulikuwa na maandishi mengine.
“Hata mimi mwenyewe nilishangaa sana. Vipimo vya Dokta Lyimo havikuwa sahihi, tulifanya uamuzi mzuri kumuua. Angeweza kuniua kwa presha” Yusufu alisema huku akicheka kwa furaha.
“Kwa hiyo mambo safi?”
“Wewe si unaona mwenyewe”
“Nani alikupima?”
“Mmoja wa madaktari wa hospitali ya Muhimbili, tena mbele ya macho ya Waziri Mkude” Yusufu alimwambia Papaa Pipo.
“Mbele ya macho ya Waziri Mkude?”
“Ndio”
“Mmmh!”
“Nini tena?”
“Mbona unanichanganya?”
“Nakuchanganya kivipi?”
“Ulikuwa ukifanya nini na Waziri?” Papaa Pipo aliuliza huku akionekana kushtuka.
“Aliniita”
“Ili?”
“Sijui. Nafikiri kupimwa”
“Inawezekana vipi?”
“Labda zamu zamu. Mimi si ndio Baba Lao la mastaa wote Bongo ndio maana nimekuwa wa kwanza” Yusufu alimwambia Papaa Pipo.
“Sawa nimekuelewa. Kwa hiyo ni nini kinachofuata sasa hivi?”
“Mwendo wa kula bata mpaka kuku waone wivu” Yusufu alisema huku akisimama.
“Bata wapi sasa?”
“Popote tu ili mladi tuhakikishe bata wanaliwa kweli”
“Basi poa. Kama vipi Kilimanjaro hoteli huku tukiwa tumezungukwa na watoto wa Kiarabu na Kizungu” Papaa Pipo alimwambia Yusufu.
“Hakuna tatizo”
“Au ulikuwa unataka watoto wa Kiswahili?”
“Achana nao. Nimewavua sana mpaka nimechoka. Twende kwa hao hao watoto wa Kiarabu na Kizungu. Ni mwendo wa pushapu mpaka asubuhi hadi kitanda kiombe poo” Yusufu alimwambia Papaa Pipo na kisha kutoka nje ya nyumba hiyo ambapo wakachukua gari la Papaa Pipo na kuanza kwenda Kilimanjaro hoteli kwa ajili ya kula starehe tu kama kusherehekea usafi wa damu ya Yusufu.
Mwanaume huyu alikuwa na fedha nyingi katika maisha yake, kila siku, kazi yake kubwa ilikuwa ni kusafirisha madawa ya kulevya kupeleka katika nchi za Asia kwa wafanyabiashara wakubwa wa kazi hiyo ambao walikuwa wakiyanunua madawa hayo kwa kiasi kikubwa cha fedha. Katika maisha yake yote, mwanaume huyu ambaye alikuwa akijulikana kwa jina moja la Anko, alikuwa akimiliki kiasi kikubwa cha fedha ambacho kilimfanya kujenga nyumba mbalimbali za kifahari pamoja na kuendesha magari mengi ya kifahari.
Utajiri wake mkubwa ambao alikuwa akimiliki ndio ambao ukamfanya kuwa mrtu wa kwanza mpaka sasa kuingiza gari la kifahari la Lamboghin ambalo alilinunua kwa gharama ya shilingi milioni mia tisha kutoka nchini Marekani. Utajiri wa Anko ulikuwa ukiongezeka kila siku, kulala na wanawake ndio ilikuwa kawaida yake kila siku.
Utajiri mkubwa ambao alikuwa akiumiliki ndio ambao ulikuwa ukimfanya kuonekana kichaa wakati mwingine. Alikuwa akinunua magari mengi na kisha kuyatelekeza gereji kwa kuona kwamba mpaka unafikia hatua ya kulipelekea gari gereji, tayari lilikuwa bovu na halikutakiwa kutembelewa na mtu kama yeye.
Sifa zake za utajiri zilikuwa zikiendelea kusikika sana ndani ya jiji la Dar es Salaam, umwagaji wake wa fedha ambao alikuwa akiufanya mara kwa mara ndio ambao uliwafanya watu wengi kumfahamu Anko ambaye alikuwa akikupa fedha endapo tu ungemsifia kwa staili yoyyote ile. Maishani mwake, Anko hakuwahi kupenda, alikuwa akikutana na wanawake wengi wazuri ambao alikuwa akifanya nao ngono kila siku, kuhusu wasichana, kwake hakukuonekana kama kulikuwa na msichana ambaye alikuwa mzuri.
Ingawa alikuwa akila sana raha lakini kamwe hakuiacha biashara yake ya usafirishaji wa madawa ya kulevya kwenda barani Asia. Mara kwa mara alikuwa akiwatafuta vijana ambao walikuwa na shida ya fedha na kisha kuwapa mzigo wa kwenda nao katika nchi hizo. Usafiri ambao mara kwa mara alikuwa akiuamini ulikuwa ni wa meli tu, kamwe hakuamini kama angetumia usafiri wa anga mizigo yake ingeweza kufika salama.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Vijana wengi walikuwa wakitaani kufanya kazi pamoja nae, malipo ambayo alikuwa akiwalipa vijana ambao walikuwa wakisafirisha mizigo hiyo yallikuwa makubwa kiasi ambacho alikuwa akibadilisha maisha ya kila kijana ambaye alikuwa akifanya nae biashara ya kusafirisha mizigo hiyo. Ingawa kila siku katika maisha yake alikuwa akitumia fedha sana lakini kamwe fedha zake hazikuonekana kupngungua kabisa zaidi ya kuzidi kuongezeka zaidi na zaidi.
Watu wengi walikuwa wakimheshimu Anko kutokana na fedha ambazo alikuwa akizipata kila siku na kutanua nazo katika klabu mbalimbali hasa nyakati za usiku. Kwa vijana ambao walikuwa wakiuhitaji ukaribu pamoja nae, iliwapasa kumpapatikia sana na hata wakati mwingine kumuabudu kana kwamba alikuwa Mungu kwao.
Katika maisha yake yote, Anko alikuwa akiamini katika fedha. Moyoni mwake aliamini kwamba kama unataka kumpata msichana yeyote katika maisha yako basi ilikupasa kuwa na fedha tu au hata ukitaka kumiliki vitu vizuri basi ilikuwa ni lazima upate fedha. Fedha kwake zikaonekana kuwa sumaku huku wanawake wote akiwaona kuwa na vyumba miilini mwao kiasi ambacho angeweza kuwavuta kila walipokuwa wakipita karibu nae.
Ingawa alikuwa akijijua kwamba alikuwa akimiliki bunduki ndogo ambayo alikuwa akitembea nayo katika kila sehemu alizokuwa akienda kwa sababu ya usalama wa maisha yake lakini kamwe hakutaka kuwa peke yake hasa katika maisha yake ya mizunguko. Kila sehemu ambayo alikuwa, walinzi walikuwa pamoja nae huku wakihakikisha ulinzi mkubwa katika maisha yake.
Hakukuwa na mtu ambaye alidiriki kumgusa Anko, nguvu ya fedha ambayo alikuwa nayo ikawapelekea hata baadhi ya viongozi serikalini kuanza kumuogopa kwa kumuona kuwa na nguvu hata zaidi yao. Kila kona, Anko alikuwa akituimia fedha. Barabarani, alikuwa akimwaga fedha ovyo kwa askari wa barabarani kiasi ambacho hata pale alipokuwa akivunja sheria makusudi, hakukuwa na mtu ambaye alimnyooshea kidole.
“Hivi nikitaka kuinunua Tanzania itanipasa kutoa kiasi gani?” Anko alimuuliza rafiki yake wa karibu, Martin katika kipindi ambacho walikuwa wanakunywa huku walinzi wake wakiwa pembeni.
“Hii nchi kuinunua si fedha nyingi, kidogo tu, nchi inakuwa yako na wewe unakuwa rais” Martin alimjibu Anko hali iliyowafanya wote waliokuwa mahali pale kuanza kucheka.
“Nimekuwa na fedha nyingi mpaka najichukia Martin”
“Basi itakubidi fedha nyingine usaidie watoto yatima” Martin alimwambia Anko.
“Haiwezekani bwana. Siwezi kusaidia watoto yatima. Huwa ninachukia watoto” Anko alimwambia Martin.
Kila siku Anko alikuwa akizidi kutumia fedha kadri alivyotaka lakini wala fedha hizo hazikuonekana kupungua katika akaunti yake zaidi ya kuongezeka tu. Tabia yake ya kuchukua wanawake iliendelea kuongezeka zaidi na zaidi mpaka pale ambapo alikuja kukutana na msichana Manka, msichana ambaye akatokea kumpenda kwa mapenzi ya dhati.
Manka kwake akaonekana kuwa msichana wa tofauti kabisa, kwa mara ya kwanza ndani ya miaka mitano ya kuwa na fedha akajiona akianza kuangukia kwenye mapenzi ya dhati kwa msichana. Uzuri wa Manka kwake ukaonekana kuwa hata zaidi ya uzuri wa Malaika. Katika siku ya kwanza ambauyo alikuwa amekutana na msichana huyo, mapigo yake ya moyo yalikuwa yakidunda sana.
Siku hiyo ilikuwa ni siku ya sherehe yake ya kuzaliwa, siku ambayo alikuwa amewaarika watu wengi kusherehekea pamoja nae. Kati ya watu ambao alikuwa amewaalika katika sherehe hiyo alikuwepo msichana Debora ambaye aliamua kuja pamoja na rafiki yake kipenzi, Manka. Mara baada ya macho ya Anko kutua usoni mwa Manka, utulivu ukapungua kabisa, kila wakati alikuwa akitaka kuongea na msichana huyo ambaye kwa kasi sana alikuwa amekwishaingia moyoni mwake na mbaya zaidi alikuwa amekwishavuta kiti na kutulia.
Kila alipotaka kumfuata Manka na kuongea nae, watu walikuwa wakimzuia kwa kupiga nae stori za hapa na pale bila kujua kwa kufanya vile walikuwa wakimkasirisha sana. Moyo wake ukawa na uhitaji mkubwa sana wa kumfuata Manka na kisha kumwambia kile ambacho kilikuwa kimejengeka moyoni mwake, alijiona kuwa na uhitaji mkuhwa wa kumfuata msichana huyo na kumwambia ukweli kwamba katika kipindi hicho alikuwa amempenda kupita kiasi.
“Hebu subirini kwanza” Anko aliwaambia watu ambao alikuwa nao mara baada ya kuona hawaondoki. Akaanza kupiga hatua kumfuata Manka.
“Mambo mrembo” Anko alimsalimia Manka ambaye alikuwa amekaa pembeni ya bustani ya maua huku akinywa kinywaji cha Reds. Manka akageuza macho yake na kumwangalia mtu aliyemsalimia.
“Poa. U mzima mtoto?” Manka alimuuliza Anko huku akionyesha tabasamu ambalo lilionekana kumchanganya sana Anko.
“Nipo poa tu. Mbona umejitenga hivi?” Anko aliuliza kwa sauti ya upole.
“Najisikia kuchoka sana, halafu nahisi kichwa kinauma” Manka alisema kwa sauti ya chini, sauti iliyojazwa kila aina ya mvuto.
“Umekunywa dawa?”
“Hapana”
“Kwa nini sasa?”
“Kimenianza sasa hivi” Manka alijibu huku kwa mbali sauti yake ikisikika kuanza kudeka.
“Ungependa nikuletee dawa?”
“Yeah! Itakuwa vizuri”
“Nikuletee dawa gani?”
“Yaani hata dawa ya kutuliza maumivu ya kichwa hauijui?” Manka aliuliza huku akitoa tabasamu.
“Siijui”
“Sawa. Niletee panado”
“Afadhali umeniambia kwani nilikuwa nawaza kukuletea Pritoni” Anko alimwambia Manka ambaye alianza kucheka kimapozi.
Anko hakutaka kubaki mhali hapo, hiyo ikaonekana kuwa nafasi kubwa sana ya kumpata Manka, alichokifanya ni kuanza kuondoka kuelekea ndani ya nyumba yake. Ingawa watu walikuwa wakimuita lakini hakuonekana kusikia, mawazo yake kwa wakati huo yalikuwa yakimuwaza Manka ambaye tayari alikuwa ameanza kuiteka akili yake kwa wakati huo.
Mara baada ya kufika ndani, moja kwa moja akaanza kuelekea jikoni ambapo akafungua kabati katika droo ambayo alikuwa akihifadhia dawa zake na kisha kuanza kutafuta vidonge vya panado. Wala hakuchukua hata sekunde zaidi ya ishirini, akakiona kifuko cha karatasi ambacho kilikuwa na dawa hizo na kisha kuanza kuondoka kuelekea nje huku akiwa amekwishapitia maji ya kumezea dawa.
“Hizi hapa” Anko alimwambia Manka huku akimpa dawa zile pamoja na maji na kisha kunywa.
“Unajisikiaje sasa hivi?” Anko alimuuliza Manka.
“Kwani dawa zinaanza kufanya kazi muda huo huo? Ngoja kama dakika kumi halafu nitakwambia” Manka alimwambia Anko ambaye mpaka katika kipindi hicho, alikuwa amevutiwa na Manka mara tatu zaidi ya kipindi kichache kilichopita ambacho hakuwa ameongea nae.
“Unaitwa nani?” Anko aliuliza huku akimsogelea.
“Nani? Mimi?”
“Yeah! Nakuuliza wewe mrembo”
“Naitwa Manka Temba”
“Unaishi wapi hapa Dar? Au sitakiwi kujua?”
“Naishi Upanga”
“Upanga ipi?”
“West”
“Unamaanisha Magharibi”
“Hapana. Kusini” Manka alijibu na wote kuanza kucheka.
Kila mmoja kwa wakati huo alikuwa akijitahidi kuuonyesha uchangamfu kwa mwenzake, muda mwingi walikuwa wakiongea huku wakicheka pamoja. Anko akaonekana kujisahau kabisa kama alitakiwa kujuika na watu wengine katika sherehe hiyo, yeye bado alikuwa akimng’ang’ania Manka tu.
“Saa ngapi hapo?” Manka alimuuliza Anko ambaye akaanza kuangalia saa yake.
“Saa nane na robo”
“Mchana au usiku?”
“Asubuhi” Anko alijibu na kisha wote kuanza kucheka.
“Nahitaji kuondoka. Najisikia kuchoka sana” Manka alimwambia Anko kwa sauti ya chini.
“Mbona unawahi sana?”
“Wewe unataka nilale hapa hapa?”
“Kama ikiwezekana”
“Mmmh! Baba yangu mkali sana, utafuatwa na polisi asubuhi” Manka alimwambia Anko.
“Kisa nini? Kwa sababu ya mtoto wake kulala kwangu?”
“Ndio”
“Kwani hilo tatizo?”
“Ni tatizo kubwa sana”CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Hapana bwana. Lala hapa leo” Anko alimwambia Manka.
“Haiwezekani”
“Sasa hauoni mimi mtoto leo nitasumbua sana usiku?”
“Nitakuachia chupa ya kunyonyea” Manka alijibu na wote kuanza kucheka tena.
Manka hakuendelea kukaa sana mahali hapo, alichokifanya ni kumuita Debora na kisha kumwambia kwamba walitakiwa kuondoka muda huo kwa sababu alionekana kuchelewa sana. Debora hakuonekana kukubaliana nae, sherehe ile ndio kwanza ilionekana kuchangamka kwa wakati huo.
“Kwa nini tusikae hadi asubuhi?” Debora alimuuliza Manka.
“Hata mimi nilimshauri hilo”
“Hapana. Siwezi. Nahitaji kulala” Manka aliwaambia.
“Kalale ndani. Si kuna vyumba vya wageni?” Debora aliuliza huku akimwangalia Anko.
“Vipo vingi tu na vyote vina viyoyozi” Anko alijibu.
“Hapana. Sijazoea kulala kwa watu. Nahitaji kuondoka” Manka alisema.
“Basi usijali. Naomba nikupeleke. Upanga si mbali sana kutoka hapa” Anko alimwambia Manka.
“Siendi Upanga”
“Uko si ndio kwenu! Unakwenda wapi tena usiku huu?”
“Hosteli”
“Kumbe unakaa hosteli halafu unaogopa!”
“Hapana. Nahitaji kwenda kupumzika”
“Usijali. Twende nikupeleke” Anko alimwambia Manka.
Alichokifanya Anko ni kumwambia Debora ampe nafasi ya kumsindikiza Manka nafasi ambayo bila wasiwasi wowote ule akapewa na kisha kuanza kuelekea nae katika sehemu ambayo ilikuwa ikitumika kupakia magari na kuchukua gari lake aina ya Range na kisha kuondoka mahali hapo huku Manka akiwa katika kiti cha pembeni.
“U mzuri sana Manka” Anko alimwambia Manka.
“Asante”
“Uzuri huo umeutoa wapi? Kwa mama au kwa shangazi?” Anko alimuuliza huku akionekana kuwa na furaha muda wote.
“Kwa mama”
“Mpe hongera zake. Nimeupenda uzuri wako” Anko alimwambia Manka ambaye muda mwingi alikuwa akitabasamu tu.
Siku hiyo Anko hakutaka kuongea kitu chochote kile kuhusiana na mahusiano, tayari akili yake ilikuwa imekwishamsoma Manka kwamba hakuwa miongoni mwa wanawake ambao walikuwa wakichukulika kiulaini endapo ungeamua kuwaambia ukweli wa moyo wako. Fedha zake kwa Manka zikaonekana kuwa si kitu, msichana huyo hakuonekana kama alikuwa akizitamani fedha zake kama wanawake wengine, hicho kikaonekana kuwa kitu ambacho kilimuongezea thamani ndani ya moyo wa Anko.
“Nishushe hapo hapo” Manka alimwambia Anko mara baada ya kufika Magomeni Mapipa.
“Tumekwishafika?”
“Hapana. Ila ningependa unishushie hapa” Manka alimwambia Anko.
“Kwa nini tena?”
“Hosteli ipo mbali kutoka hapa na ninapita katika vichochoro ambavyo havina uwezo wa kupitisha magari” Manka alimwambia Anko.
“Ningependa nikusindikize” Anko alimwambia Manka.
“Mmmh! Hauogopi usiku huu watu wanaweza kuiba gari lako?”
“Hilo si tatizo. Wakiiba hili, saa kumi na mbili asubuhi nitakuwa nimenunua jingine” Anko alimwambia Manka.
Wote wakateremka kutoka garini na kisha kuanza kuelekea katika vichochoro hivyo ambavyo wakapita pita mpaka kutokea katika jengo moja kubwa ambalo liliandikwa ANNIE MARIE HOSTEL. Manka hakutaka kuendelea mbele zaidi, akasimama na kumgeukia Anko ambaye alikuwa akiangalia huku na kule kama mlinzi.
“Nimefika. Unaweza kurudi” Manka alimwambia Anko.
“Ok! Usijali. Ila ningependa ukaribu wetu uendelee zaidi ya hapa, yaani tuwe tunaonana zaidi ya leo” Anko alimwambia Manka.
“Usijali. Tutaonana tu”
“Unasoma wapi?”
“Nipo I.F.M”
“Mwaka wa ngapi?”
“Mwaka wa kwanza”
“Ok! Nitaweza kupata namba yako ya simu?”
“Usijali” Manka alijibu na kisha kuchukua simu yake na kisha kumpitgia Anko ambaye akaikata na kisha kuihifadhi.
Huo ndio ukawa mwanzo wa ukaribu kati ya Anko na msichana Manka Temba, msichana ambaye alikuwa mzuri sana, uzuri ambao ulifananishwa na uzuri wa malaika. Kuanzia siku hiyo, wawili hao wakaanza kuwasiliana zaidi na zaidi, kwa Anko bado hakuonekana kuwa na presha kubwa, katika kipindi hicho bado kuna vitu vingi sana ambavyo alikuwa akitaka kuvifahamu kuhusiana na Manka.
Manka hakuonekana kuwa msichana mwepesi, kila siku Anko alikuwa akijaribu kumwambia maneno haya na yale lakini bado Manka hakuonekana kujirahisisha kwake. Ilimchukua Anko mwezi mzima na ndipo ambapo Manka akaamua kuwa nae, tena baada ya kuona kwamba ameangaika sana.
Mahusiano hayo ya kimapenzi pamoja na Manka yakamfanya Anko kutulia, uzuri wa Manka ukaonekana kuwa chachu kubwa ya kutotaka kuwatamani wasichana wengine ambao walikuwa wakijigongagonga sana katika maisha yake. Manka alimchukulia msichana wa muhimu sana katika maisha yake, alimchukulia Manka kuwa kama yai au sahani ya udongo ambayo ilihitaji uangalizi wa hali ya juu katika kuitunza.
Kila kitu ambacho Manka alikuwa akikitaka alikuwa akipewa. Alinunuliwa gari la kutembelea bila kuomba huku akaunti yake ikijazwa fedha mpaka yeye mwenyewe kushangaa. Manka akazidi kubadilika, fedha za Anko zikaonekana kumbadilisha kupita kawaida. Shepu yake ikaongezeka mvuto, maringo yakazidi kuongezeka zaidi na zaidi kiasi ambacho wanachuo wa chuo cha I.F.M kuzidi kumtamani zaidi na zaidi.
Anko hakutaka kuumizwa, aliyajua vilivyo maumivu ya mapenzi kwa jinsi yalivyokuwa yakiwatesa watu. Kila siku alikuwa akimsisitizia Manka kuhusiana na uaminifu katika maisha yao, hakukuonekana kuwa na sababu yoyote ya kumkaribisha mtu yeyote kuingilia katika mapenzi yao. Maneno yale yalieleweka sana masikioni mwa Manka lakini wala hayakuonekana kukaa kabisa kichwani mwake.
Anko akawaandaa vijana wake ambao walikuwa na kazi ya kumlinda Manka bila kujua. Vijana hao waliifanya kazi yao kwa uaminifu mkubwa sana huku wakimpa taarifa Anko kuhusiana na kila mvulana ambaye alikuwa akimsumbua Manka. Anko hakutaka kuumizwa kichwa chake jambo ambalo lilikuwa likimfanya kutoa amri moja tu ya kufanya mauaji kwa kila mvulana ambaye alikuwa akimsumbua sumbua Manka.
Vijana wengi ndani ya chuo cha I.F.M wakaanza kuuawa jambo ambalo likaanzisha wasiwasi kwamba kulikuwa na msichana jini ambaye alikuwa akiwaua vijana hao. Mauaji yote ambayo yalikuwa yakifanyika, yalikuwa yakifanyika ufukweni. Ndani ya miezi mitatu, vijana sita tayari walikuwa wameuawa huku polisi wakiwa hawajui ni nani hasa alikuwa nyuma ya mauaji hayo.
Hali ikaonekana kuzidi kutisha, wavulana wa chuo cha I.F.M wakazidi kuogopa zaidi na zaidi bila kujua ni kwa namna gani ambayo walitakiwa kuepukana na vifo hivyo ambavyo wala chanzo chake hakikuwa kikijulikana. Ulinzi na upelelezi ukaimarishwa zaidi, wanachuo wakaanza kutembea kimakundi makundi ili kuepukana na wauaji ambao walikuwa wakiendelea kufanya mauaji kwa vija wa chuo kile.
“Sasa nani anahusika na vifo hivi?” Masatu, raisi wa chuo hicho aliwauliza wanachuo wenzake huku akionekana kukasirika.
“Labda kuna jini mwanamke ambalo linafanya mauaji” Mwanachuo mmoja alisikika akisema.
“Jini? Hainiingii akilini. Toka lini jini akaua kwa kumchoma mtu kwa kisu?” Masatu aliuliza.
“Sasa unafikiri hapo atakuwa nani? Au mapolisi wamesemaje juu ya hili?”
“Hawajasema chochote zaidi ya kusema upelelezi bado unaendelea kufanyika”
“Na utakwisha lini huo upelelezi?”
“Bado hatujajua”
Wanachuo walikuwa wakiendelea kuogopa kupita kawaida, mauaji ambayo yalikuwa yakiendelea kwa wanafunzi wa chuo hicho yalionekana kuwatisha kupita kawaida. Chanzo cha mauaji yale wala hakikuwa kikijulikana kabisa jambo ambalo likawapelekea watu wengi kutojua kama nao walikuwa njiani kuuawa au la.
Hahaha! Mambo yamezua mambo.
Huyu Anko ni muuza madawa ya kulevya mwenye fedha ambaye hataki hata kusalitiwa, anaua kila anaposalitiwa huku akijua kila mwenye binti mzuri lazima watu wamtolee macho.
Kijana mwenye akili nyingi, Emmanuel Kihampa alikuwa akiteremka kutoka garini mwake aliloliegesha nje ya eneo la chuo hicho na kisha kuanza kupiga hatua kuelekea katika geti la kuingilia chuoni humu. Miwani yake ya macho ilikuwa machoni mwake, saa yake ya thamani pamoja na bengi lililokuwa na laptop yake vilikuwa mikononi mwake. Mwendo wake wala haukuwa wa haraka haraka, alikuwa akipiga hatua kulifuata geti la kuingilia chuoni humo.
Mara baada ya kulifikia geti, akaonyesha kitambulisho chake kwa walinzi waliokuwa pale getini na kisha kuingia ndani ya eneo la chuo kile. Emmanuel alikuwa akiangalia huku na kule kana kwamba alikuwa akimtafuta mtu fulani siku hiyo. Siku hiyo, kwake ikaonekana kuwa siku nzuri, siku ambayo alikuwa akijiona kwamba aliamka vizuri kuliko siku nyingine.
Mara baada ya kuingia darasani, akajiweka kitini na kumsubiria mfundishaji aingie darasani humo. Darasa lilikuwa kimya, wanachuo wengine wakaonekana kuwa bize kujisomea katika kipindi hicho, kwa Emmanuel, hakujisikia kusoma kabisa kwani kwa wakati huo kichwa chake kilikuwa kikimfikiria msichana Manka tu.
Uzuri wa Manka ulikuwa umemchanganya sana Emmanuel kiasi ambacho kwake alionekana kama kuwa mwanaume sahihi ambaye alikuwa ameandaliwa kuwa na msichana huyo ambaye alikuwa akivutia sana chuoni hapo. Kitendo cha kupenda kuangalia sana na Manka katika mtazamo wa kimahaba ndio ambao ulionekana kumchanganya sana Emmanuel na kumpa uhakika kwamba msichana yule ambaye alikuwa akimpenda sana, nae alikuwa akimpenda kama ambavyo alivyokuwa akipenda.
Kila wakati macho yake yalikuwa yakiangalia saa yake, katika kipindi hicho alikuwa na presha kubwa ya kumuona Manka, msichana ambaye alikuwa na mapenzi yake ya dhati. Kiti cha Manka kilikuwa wazi darasani mule hali iliyomaanisha kwamba hakuwa amefika chuoni hapo katika muda huo. Ilipofika saa 8:11, msichana Manka akaanza kuingia darasani humo.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Kwanza harufu ya manukato ambayo alikuwa amejipulizi ndio ambayo yakamshtua Emmanuel kutoka katika lindi la mawazo ambalo alikuwa nalo. Alikuwa akiitambua sana harufu ya manukato ambayo alikuwa akijipulizia Manka, yalikuwa ni manukato ya kike ambayo yalikuwa yakiuzwa kwa bei ya gharama kubwa sana dukani. Emmanuel akayageuza macho yake nyuma, Manka alikuwa akipiga hatua kuelekea katika kiti chake.
Muda wote huo Emmanuel alikuwa akimwangalia Manka, siku hiyo alionekana kuwa tofauti sana katika uwepo wa macho yake, alikuwa akivutia zaidi ya siku nyingine. Darasa zima likatawaliwa na harufu ya manukato ambayo alikuwa amejipulizia Manka mwilini mwake. Emmanuel hakutaka kubaki sana kitini mwake, alichokifanya ni kuinuka na kisha kuanza kumfuata Manka na kukaa juu ya meza yake.
“Mambo” Emmanuel alimsalimia huku akiachia tabasamu.
“Poa. Karibu” Manka alimwambia Emmanuel huku nae akirudisha tabasamu pana ambalo lilionekana kuuongeza uzuri wake machoni mwa Emmanuel.
“Unakumbuka ulichoniambia jana?” Emmanuel alimuuliza.
“Kitu gani?”
“Nilijua tu ungesahau”
“Lakini si uniambie”
“Inawezekana labda hakikuwa muhimu”
“Sidhani”
“Labda kwa sababu mimi sio mtu muhimu kwako”
”Si kweli”
“Sasa kama nimekuwa miongoni mwa watu muhimu, kwa nini ukisahau nilichokwambia na ulichoniambia?”
“mambo mengi sana Emmanuel. Nisamehe kwa hilo” Manka alimwambia Emmanuel.
“Usijali”
“Naomba unikumbushe uliniambia nini”
“Kwamba nilikuwa nataka nikutoe chakula cha mchana leo”
“Sawasawa. Nimekumbuka. Usijali”
“Kwa hiyo fresh?”
“Yeah! Usijali”
“Basi poa. Ngoja nikitoka nikimbilie ATM kabisa” Emmanuel alisema huku akionekana kuwa na furaha na kisha kurudi kitini mwake.
Emmanuel alionekana kufurahia kupita kawaida, siku hiyo, kwake ikaonekana kuwa siku moja nzuri sana na ya furaha kupita kawaida. Kitendo cha Manka kukubali kumtoa mtoko kwa ajili ya chakula cha mchana kikaonekana kumfurahisha kupita kawaida kwa kuona kwamba kila kitu kilikuwa kinakwenda kukamilika huko huko.
“Tutakwenda kama marafiki. Tukirudi tayari tutakuwa wapenzi” Emmnuel alijisemea moyoni.
Siku hiyo ikaonekana kuwa tofauti na siku nyingine chuoni hapo, kitendo cha kupewa uhakika kwamba Manka alikuwa tayari kwenda kula chakula cha mchana pamoja nae kikaonekana kumfurahisha kupita kawaida. Siku hiyo, dakika kwake zilionekana kwenda taratibu sana kiasi ambacho mpaka akawa anashangaa yeye mwenyewe.
Ilipofika saa sita kamili, wakatoka darasani na hivyo Emmanuel kumchukua Manka na kisha kuanza kwenda nae katika mghahawa uliokuwa Posta mpya, Kingstone na kisha kuanza kupata nae chakula cha mchana.
Muda mwingi macho ya Emmanuel yalikuwa yakimwangalia Manka ambaye kwake kwa siku hiyo alionekana kuwa mrembo zaidi na zaidi. Katika macho yake, Manka alionekana kuwa kama malaika ambaye alikuwa ameshushwa katika dunia hii kwa bahati mbaya, na kama ilikuwa si bahati mbaya, basi alikuwa ameshushwa kwa ajili yake.
“Mbona unaniangalia hivyo?” Manka alimuuliza Emmanuel huku akitabasamu.
“Uzuri wako unanichanganya sana” Emmanuel alimjibu Manka.
“Hahaha! Aya bwana. Nimekwishazoea kusikia maneno hayo mdomoni mwako” Manka alimwambia Emmanuel.
“Ila nadhani leo unayasikia katika hali ya tofauti sana” Emmanuel alimwambia Manka.
“Kivipi?”
“Leo nipo serious sana”
“Mbona naona upo kawaida sana”
“Hapana. Leo nipo serious. Ni muda mrefu sana nimekwambia kwamba ninakupenda. Hivi kwa nini hautaki kunielewa?” Emmanuel alimuuliza Manka.
“Sikuelewi au hatuelewani?”
“Haunielewi”
“Hapana. Sema hatuelewani”
“Kivipi?”
“Ni mara ngapi na wewe nimekwambia kwamba tayari nina mtu? Ulinielewa kweli?” Manka alisema na kumuuliza Emmanuel.
“Nafahamu uliniambia ila sidhani kama kuwa na mtu wako kutanifanya niache kukwambia kwamba nakupenda, sidhani kama kuna siku nitakaa kimya nisikwambie maneno haya” Emmanuel alimwambia Manka.
“Umechelwa mno Emmanuel”
“Vizuri. Ila utaweza kunifikiria vipi mimi?”
“Kivipi?”
“maisha bila wewe”
“Mbona kawaida sana. Kwani ulikuwa ukiishi vipi bila mimi?”
“Hiyo ilikuwa kabla”
“Utaweza tu Emmanuel. Halafu kwangu, nakuchukulia kama rafiki. Naomba na wewe unichukulie hivyo hivyo” Manka alimwambia Emmanuel.
Moyo wa Emmanuel ukanyong’onyea kupita kiasi. Hakuamini kile ambacho alikuwa amekisikia kutoka mdomoni mwa Manka, msichana ambaye alikuwa akimpenda zaidi ya msichana yeyote katika kipindi hicho. Macho yake wala hayakubanduka usoni mwa Manka, aliendelea kumwangalia zaidi na zaidi huku bado akiwa na hamu ya kutaka kukubaliwe kile ambacho alikuwa akikihitaji.
“Kwa hiyo unataka kunichukulia kama kaka yako na mimi nikuchukulie kama dada yangu?” Emmanuel alimuuliza Manka.
“Yeah! Itakuwa vizuri sana”
“Nitaweza vipi kumchukulia kama dada yangu mtu ninayempenda?” Emmanuel aliuliza.
“Wakati mwingine yakupasa kujitahidi tu. Haijalishi kama utaweza au hautoweza”
“Nitashindwa”
“Basi yakupasa kutokunifikiria kabisa katika moyo wako kwani naamini kwamba sitoweza kuwa sehemu ya maisha yako kama mpenzi” Manka alimwambia Emmanuel.
Maneno yale ya mwisho ndio yakawa msumali mkubwa wa mwisho uliokuwa wa moto ndani ya moyo wa Emmanuel. Machoni mwake akaanza kuyahisi machozi yakianza kumlenga, maneno yale yalimuumiza kupita kawaida. Mtu ambaye alikuwa akimpenda sana na kumuhitaji, leo hii alikuwa mbele yake akiongea nae huku akitaka kumchukulia kama dada yake kwani asingeweza kuwa sehemu ya maisha yake kama mpenzi.
Emmanuel hakutaka kuendelea kubaki mahali hapo, alichokifanya kwa wakati huo ni kumwambia Manka waondoke mahali hapo. Wakatoka na kisha kulifuata gari na kuondoka mahali hapo. Muda wote ndani ya gari, Emmanuel alikuwa kimya, kichwa chake kwa wakati huo bado kilikuwa kikiyafikiria maneno ambayo alikuwa ameyaongea Manka mbele ya macho yake.
“Huu ni mwanzo tu, siku zote wanawake mioyo yao huwa myepesi” Emmanuel alijisemea moyoni mwake.
****
Yusufu alikuwa akiendelea kupata skendo mbaya kwamba alikuwa akiwaambukiza wasichana warembo ugonjwa wa UKIMWI jambo ambalo alikuwa akilipinga kila siku. Skendo zile hazikuisha, kila siku watu walikuwa wakizungumza mengi na menhine mapya kuzidi kuibuka zaidi na zaidi. Katika kipindi hicho, Yusufu hakutaka kukaa kimya tena, alichokifanya ni kuwafuata waandishi wa habari na kisha kuwaonyeshea ile karatasi ambayo ilikuwa na majibu yake.
Kila mmoja akaonekana kushangaa, hawakuamini kama Yusufu alikuwa hajaathirika na ugonjwa ule na wakati kila kona habari zilikuwa zimesambaa kwamba alikuwa ameathirika. Hapo ndipo Yusufu alipowaambia waandhsi wale wa habari juu ya hatua za upimaji wa hiyari ambao alikuwa ameuchukua tena ikiwa mbele ya Waziri wa Afya, bwana Mkude.
“Kwa sababu nyie ndio mlioandika habari juu ya kuathirika kwangu, basi nanyi pia inabidi mtoe taarifa kwamba sijaathirika kama majibu yanavyoonyesha” Yusufu aliwaambia waandishi wale wa habari.
“Sisi tuliandika kutokana na tetesi ambazo zilikuwa zikisikika mitaani” Mwandishi John alimwambia Yusufu.
“Sawa. Ukweli wenyewe ndio huu. Utoeni” Yusufu aliwaambia.
Siku mbili zilizofuata, magazeti mengi ya udaku yakaanza kuandika kuhusiana na hali ya Yusufu ambayo alikuwa nayo katika kipindi hicho. Karatasi ile ambayo ilikuwa na majibu yake ikatolewa katika magazeti hayo jambo ambalo watu wakaonekana kushangazwa. Damu ya Yusufu ilikuwa safi kiasi ambacho kila mtu alikuwa amepigwa na mshangao. Tetetsi zile zilizosema kwamba alikuwa ameathirika zikawekwa kapuni na kuonekana skendo mbaya ambazo zilikuwa zimeanzishwa kwa lengo la kumchafua tu.
“Wabongo sasa tumezidi” Msichana mmoja aliwaambia wasichana wenzake huku akiwa ameshika moja ya magazeti ambayo yalikuwa yametoa taarifa kuhusiana na majibu ya damu ya Yusufu.
“Tumezidi kwa lipi?”
“Majuzi juzi tu waliandika kwamba kuna uwezekano Yusufu akawa ameathirika” Msichana yule alimwambia.
“Kwani uongo?”
“Uongo. Si unaona leo wametoa kwamba hajaathirika na majibu yake haya hapa” Nsichana yule alisema huku akimuonyeshea gazeti lile.
“Mmmh! Au ya kutengeneza”
“Iweze yawe ya kutengeneza na wakati zoezi limesimamiwa na Waziri wa Afya, Bwana Mkude?”
“Kama ni hivyo, basi kweli tumezidi”
Kila mtu ambaye alikuwa akiiona taarifa ile alikuwa akiwashangaa waandishi wa habari mambo ambayo walikuwa wame=yaandika katika kipindi cha nyuma kwamba Yusufu alikuwa ameathirika. Japokuwa zile zilikuwa ni tetesi ambazo hazikuwa na uhakika, lakini hawakupaswa kutoa katika vyombo vya habari mpaka pale ambapo wangehakikisha juu ya kile ambacho kilikuwa kikiendelea kusikika mitaani. Kuanzia hapo, wasichana wote ambao walikuwa wakisema kwamba walikuwa wametembea na Yusufu au The Ruler kama alivyojulikana na wengi, wakaonekana kudanganya kwa kutaka kumchafua msanii huyo ambaye uwezo wake ulikuwa ukizidi kupanda juu.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Kuanzia hapo, nyota ya Yusufu ikazidi kung’aa zaidi huku wapenzi wengi hata wale ambao hawakuwa wakimpenda kuanza kumpenda. Yusufu akaonekana kuwa na bahati katika maisha yake, idadi kubwa ya mashabiki ambayo alikuwa nayo katika kipindi hicho ilimfanya kuwa juu zaidi na zaidi. Mara kwa mara alikuwa akitoka nchini tanzania na kuelekea katika nchi mbalimbali za Afrika na kusfanya matamasha ambayo yalikuwa yakimuingizia fedha nyingi sana.
Kwa wakati huo, jina lake likawa kubwa kupita kawaida, mkataba wa kuiuza nafsi yake ukaonekana kumnyooshea mambo yake yote. Hapo, hakutaka kuvunja masharti tena, mara kwa mara alikuwa akizivaa zile pete ambazo alikuwa akiambiwa azivae pamoja na kuvaa fulana ambazo alikuwa akiambiwa azivae katika kipindi ambacho alikuwa jukwaani akiimba. Pete zile pamoja na fulana zile zile ambazo alikuwa akizivaa ndizo ambazo ziliyarubuni macho ya watu kwa kuona kwamba alikuwa akifanya vizuri sana jukwaani kuliko wasanii wote wa muziki.
Kutokana na biashara zake ambazo alikuwa akizifanya pamoja na muziki, Yusufu alikuwa akiingiza zaidi ya milioni sabini kwa mwezi jambo ambalo likamfanya kuwa msanii ambaye alikuwa akiingiza kiasi kikubwa cha fedha. Yusufu hakuishia hapo, bado aliendelea kujenga nyumba mbalimbali, nyumba nzuri na za kifahari pamoja na kufungua biashara nyingine nyingi ambazo ziliendelea kumuingizia kiasi kikubwa cha fedha. Miaka miwili ya mafanikio yake, alikuwa amefanya mambo mengi na makubwa ambayo wala hakukuonekana kama kungetokea msanii yeyote kufanya mambo makubwa kama aliyokuwa ameyafanya.
Wakenya hawakuonekana kuridhika, mara kwa mara walikuwa wakimuita Yusufu kwa ajili ya kutumbuizia sehemu mbalimbali nchini humo. Katika kipindi hiki ndicho kilikuwa kipindi ambacho Wakenya walikuwa wakisherehekea sikukuu ya Uhuru ambayo walipangwa wasanii mbalimbali kwa ajili ya kutumbuiza siku hiyo. Ingawa viongozi walikuwa wakiwataka wasanii wa Kenya peke yao kutumbuiza lakini watu wengi wakaanza kulilia kwamba ilikuwa ni lazima Yusufu awepo katika sherehe hizo ili wapate burudani kutoka kwa msanii huyo.
Hakukuwa na mtu ambaye alibisha, mara moja mawasiliano kati ya Waziri wa Mambo ya Ndani na Nje, Bi Agness na Yusufu yakaanza kufanyika na hivyo Yusufu kutakiwa kuelekea nchini kenya kwa ajili ya kufanya shoo katika sikukuu ya Uhuru nchini humo ambayo ilitarajiwa kufanyika baada ya siku mbili. Yusufu akaanza kufanya maandalizi ya nyimbo mbalimbali ambazo alitarajiwa kuzifanya siku hiyo na kisha kuanza kuelekea siku iliyofuata kuanza kuelekea uwanja wa ndege.
“The Ruler...!” Ilisikika sauti ya msichana mmoja ambaye alimuita Yusufu.
Japokuwa Yusufu alikuwa amevaa miwani ya jua pamoja na kofia lakini msichana yule akaonekana kumtambua Yusufu. Watu wote ambao walikuwa katika maeneo ya uwanja wa ndege wakageuka na kumwangalia msichana yule ambaye alikuwa akimfuata Yusufu aliyekuwa amesimama na Kelvin ambaye alikuwa akiondoka nae siku hiyo. Msichana yule aliendelea kupiga hatua mpaka pale alipomfikia.
“Mambo vipi!” msichana yule alimsalimia Yusufu.
“Poa mrembo. U mzima?”
“Nipo poa”
Yusufu akaonekana kutokuridhika kiasi ambacho kikamfanya kuvua miwani yake. Macho yake yalikuwa yakimwangalia msichana yule kwa mshangao. Msichana yule alionekana kuwa mrembo kupita kawaida. Japokuwa katika maisha yake alikuwa amekutana na wasichana wengi lakini kwa msichana yule, Yusufu alijihisi akitetemeka. Msichana huyo alikuwa mrembo ambaye alikuwa amekamilika katika kila idara. Macho yake yalikuwa ni macho mazuri ambapo kama ungemwangalia kwa haraka haraka basi ungejua kwamba alikuwa akisikia usingizi.
Sura yake ilikuwa ni ya kitoto huku akionekana kuwa na mvuto mkubwa. Yusufu hakuishia hapo, akaanza kushuka chini. Kiunoe chake kilikuwa kimeumbika vizuri huku akiwa amevaa fulana ambayo iliruhusu kitofu chake kuonekana. Yusufu akabaki akikiangalia kitofu kile kwa sekunde kadhaa, aliyahisi mapigo yake yakiongeza kasi ya udundaji.
“Nimefurahi sana kuonana na wewe” Msichana yule ambaye alijitambulisha kwa jina la Manka alimwambia Yusufu.
“Nimefurahi kukuona pia. Na wewe pia ni msafiri?” Yusufu alimuuliza msichana yule.
“Hapana. Nimekuja kumsindikiza baba ambaye anaondoka kuelekea Mbeya kwenye msiba wa babu” Manka alijibu huku akitoa tabasamu pana ambalo lilimchanganya sana Yusufu.
“Kwa nini usingeenda nae sasa? Au ulikuwa haumpendi babu?” Yusufu aliuliza huku muda wote akiliruhusu tabasamu lake kuonekana.
“Nilikuwa nampenda, ila si unajua masomo”
“Kumbe unasoma! Unasoma wapi?”
“Nipo hapo IFM”
“Ok! Nimefurahi kukuona”
“Hata mimi. Naomba nipige nawe picha” Manka alimwambia Yusufu.
“Usijali” Yusufu alijibu.
Manka akachukua kamera yake na kisha kumpa Kelvin ambaye aliichukua na kisha kusimama karibu na Yusufu na kisha kupiga picha pamoja. Watu walikuwa wakiwaangalia tu, kwa jinsi ambavyo uzuri wa Manka ulivyokuwa, kila mmoja alimuona Yusufu kwenda kufaidi. Mara baada ya picha kadhaa kupigwa, Yusufu hakutaka kulaza damu, alichokifanya ni kumuomba namba ya simu Manka ambaye huku akionekana kuwa na furaha, akampatia Yusufu namba ya simu yake.
“Poa Manka. Nikirudi kutoka Kenya nitakutafuta” Yusufu alimwambia Manka.
“Usijali. Utanipata tu. Asante kwa namba yako”
“Usijali. Siku njema” Yusufu alimwambia Manka na kisha kuanza kuondoka pamoja na Kelvin.
“Kwa hiyo na huyu nae unataka umvue sketi?” Kelvin alimuuliza Yusufu.
“Ukitaka kuulizia makofi polisi, unaweza kupata kipigo. Hilo ni jibu, cha msingi, pigia mstari” Yusufu alimwambia kelvin huku wakielekea sehemu ambayo walikuwa wakihitajika kama wasafiri.
Siku ya sikukuu ya Uhuru wa nchi ya Kenya ndio ilikuwa imefika. Watu wengi zaidi ya elfu sitini walikuwa wamekusanyika katika uwanja huo wa mpira ambao ulikuwa ukiingiza watu elfu sitini na tano. Idadi kubwa ya watu wale ndani ya uwanja huo hasa katika siku kama hiyo ikaonekana kumshangaza kila mmoja. Haikuwahi kutokea siku ambayo uwanja ule ulionekana kujaza sana hasa katika siku kama zile za Uhuru. Ila siku hiyo, watu walikuwa wamejaa kupita kiasi, kila wakati, jina la The Ruler ndilo ambalo lilikuwa likisikika midomoni mwa watu ambao walikuwa wamehudhuria katika uwanja huo.
Yusufu ndiye abaye alionekana kumvutia kila mtu mahali hapo, Yusufu ndiye ambaye alikuwa ameufanya uwanja ule kujaza kupita kawaida. Kila mtu ambaye alikuwa amefika katika uwanja huo, alikuwa akitaka kumuona Yusufu, msanii ambaye alikuwa kipenzi cha watu kwa wakati huo. Wasanii mbalimbali wa hapo Kenya wakaanza kutumbuiza kwa zamu katika kila kipindi ambacho walikuwa wakihitajika jukwaani hapo kwa ajili ya kutoa burudani tu.
Wasanii wengine waliokuwa wakitumbuiza katika sikukuu ya Uhuru nchini Kenya walionekana kupooza kupita kawaida kiasi ambacho watu hawakuwa wakiwashangilia kwa sana. Kila msanii ambaye alikuwa akipanda hapo jukwaani, alikuwa akijitahidi kuimba lakini hakukuwa na mtu ambaye alionekana kuhamasika zaidi. Wasanii wote wa Kenya wakaimba na mara baada ya kumaliza, Yusufu au The Ruler kama alivyokuwa akijulikana akakaribishwa katika jukwaa.
Uwanja mzima ukaripuka kwa shangwe, watu wale ambao walikuwa wakijisikia uchovu mwingi mwilini, uchovu wote ukawaisha na kuanza kuruka kwa furaha katika kipindi ambacho Yusufu alikuwa akipanda jukwaani. Kwa mbwembwe nyingi, Yusufu akaanza kuingia jukwaani hapo, uwanja mzima ukasimama na kuanza kuruka ruka kwa furaha.
Yusufu akaanza kutoa burudani mahali hapo. Watu wote ambao walikuwa wameingia ndani ya uwanja huo wakaanza kuruka ruka kwa furaha huku hata watu ambao walikuwa wakipita nje ya uwanja huo na kusikia kwamba The Ruler alikuwa uwanjani hapo akitumbuiza, watu wakakatisha safari zao na kisha kuingia ndani ya uwanja huo.
Katika kitu ambacho watu wengi hawakukiamini, hata viongozi mbalimbali wa nchi ambao walikuwa wamekaa katika jukwaa maalumu nao wakaanza kuruka ruka pamoja na watu wengine katika uwanja ule. Raisi, Kibaki ndiye ambaye alikuwa akiongoza msafara wa viongozi ambao walikuwa wakicheza katika jukwaa lile maalumu. Siku hiyo ikaonekana kuwa siku maalumu kwa Wakenya, siku hiyo ikaonekana kuwa siku maalumu kwa watu kupata bure kile ambacho hawakuwa wakikitarajia.
Kadri Yusufu alivyokuwa akiendelea kutumbuiza jukwaani, watu walikuwa wakiendelea kuruka ruka kwa furaha jambo ambalo likawafanya kutoka katika viti ambavyo vilikuwa vimezunguka uwanja huo na kuingia katikati na kuanza kucheza. Yusufu hakutaka kuimba jukwaani tu jambo ambalo likamfanya kuanza kuteremka na kujumuika uwanjani, Kila mtu ambaye alikuwa uwanjani pale alikuwa akitamani kumshika Yusufu. Kwao, Yusufu akaonekana kuwa kama nabii ambapo kama ulikuwa ukipata nafasi ya kumgusa basi kama ulikuwa na ugonjwa unapotea muda huo huo.
“Kuna siku mtaniabudu tu....Nimekwishakuwa mungu wenu mioyoni mwenu” Yusufu alijisemea huku akiwaambia watu wanyooshe mikono juu.
Siku hiyo Yusufu akaonekana kuweka rekodi ya kuujaza uwanja huo. Watu hawakuizungumzia sikukuu ya Uhuru bali walikuwa wakizungumzia kuhusiana na jinsi Yusufu alivyoweza kuwakonga nyoyo zao. Mara baada ya kufanya kila alichotaka kufanya, akaomba kurudi Tanzania kwani kulikuwa na kazi ambayo alikuwa akitakiwa kuifanya kwa haraka sana.
“Ila si wamesema rais anakuhitaji Ikulu kwa ajili ya kula chakula cha usiku?” Kelvin alimuuliza Yusufu mara baada ya kuambiwa kwamba jioni ya siku hiyo ilitakiwa kurudi Tanzania.
“Namuwahi mtoto aiseee” Yusufu alimwambia Kelvin.
“Mtoto gani? Mtoto wako, Nasri?”
“Hapana. Mtoto wa uwanja wa ndege”
“Unamaanisha Manka?”
“Ndio”
“Yaani huyo ndiye anakufanya hata kuikataa ofa ya kuingia Ikulu ya Kenya na kula chakula cha usiku na rais?” Kelvin aliuliza huku akionekana kushtuka.
“Ndio maana yake. Muda wote nimekuwa nikimfikiria huyu mtoto Manka” Yusufu alimwambia Kelvin.
“Sasa Manka na Rais nani muhimu?”
“Muhimu Manka na ndio maana tunarudi Tanzania”
“Ila Manka si yupo?”
“Na hata raisi nae si yupo? Tatizo lipo wapi tena?”
“Kuna tatizo hapo Yusufu”
“Hakuna tatizo. Raisi ni binadamu wa kawaida sana. Achana nae. Kwanza naweza kwenda huko nikavutiwa na mkewe na kisha kutembea nae. Tuwaachie chakula chao, kama na wewe shida yako ni chakula, niambie twende kwenye hoteli gani Tanzania tule chakula ukipendacho. Na kama shida yako ni kula pamoja na Raisi, nitamwambia rais wetu atuandalie chakula cha usiku pamoja nae Ikulu tukale wote” Yusufu alimwambia Kelvin.CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Kama alivyoamua ndivyo ambavyo alitaka iwe. Kwake, kula chakula cha usiku Ikulu pamoja na rais na viongozi mbalimbali wa Kenya halikuonekana kuwa jambo muhimu kwake, kitu ambacho alikuwa akikitaka kwa wakati huo ni kuonana na msichana mrembo ambaye alikuwa amekutana nae uwanja wa ndege, Manka. Tayari katika kipindi hicho msichana huyo akaonekana kuuteka sana moyo wake, hakutaka kumuona akipita hivi hivi bila kutembea nae. Kwa kila alivyokuwa akimkumbuka jinsi alivyokuwa, alikuwa akijipa kila sababu za kutembea nae.
“Nikifika tu, jambo la kwanza kuonana nae hotelini” Yusufu alimwambia Kelvin huku wakiwa tayari wapo ndani ya ndege.
“Mbona haraka haraka hivyo Yusufu. Hotelini kote kufanya nini na wakati bado mapema?” Kelvin aliuliza.
“Hotelini kufanya nini tena?”
“Yeah! Au unaanza na stori za hapa na pale”
“Hakuna stori. Nipige nae stori kwani yeye dada yangu? Huko ni mwendo wa kazi tu” Yusufu alimwambia Kelvin.
“Ila kuwa makini bwana. Usikione kila king’aacho ni dhahabu”
“Najua kwamba mengine huwa mabati. Basi tufanye Manka ni bati halafu hilo hilo bati linafanana na dhahabu. Hata kama wewe hutapeliwi maeneo ya Manzese?” Yusufu aliuliza huku uso wake aionyesha tabasamu.
“Tatizo lako maneno mengi”
“Na wewe tatizo lako ushauri mwingi kama Angaza” Yusufu alimwambia Kelvin.
Ndege ilipotua uwanja wa ndege hawakutaka kuendelea kukaa zaidi, walichokifanya ni kutoka nje ya uwanja ule ambapo Papaa Pipo kama kawaida yake alikuwa amekuja kuwapokea na kisha kuondoka uwanjani hapo. Muda wote huo Yusufu alikuwa akimfikiria Manka, hakujua angejisikiaje kama angepata nafasi ya kutembea na msichana huyo ambaye kwake alionekana kuwa mrembo kupita kawaida.
****
Emmanuel alikuwa chumbani kwake akisoma notes zake ambazo zilikuwa katika kompyuta yake ya mapajani, akili yake alikuwa ameituliza kimasomo kwa wakati huo japokuwa akili yake kwa wakati mwingine ilikuwa ikimfikiria Manka ambaye bado moyo wake ulikuwa ukimpenda kupita kawaida. Alikuwa akisoma lakini kila alipokuwa akipumzika, alikuwa akimfikiria Manka ambaye alitoka kula nae chakula katika siku hiyo.
Bado moyo wake haukutaka kumsahau Manka, mara nyingi alikuwa akiishika simu yake na kisha kutaka kumpigia Manka lakini moyo wake ulikuwa ukisita kufanya hivyo. Emmanuel aliendelea kukaa katika hali hiyo mpaka pale ambapo aliamua kuzifunga notes zake zile alizokuwa akizisoma na kisha kuanza kuangalia picha kadhaa za Manka ambazo zilikuwa katika kompyuta yake.
Huku akiendelea kuangalia picha zile, mara akasikia mlio mlio wa meseji ukiwa umeingia katika simu yake, alichokifanya ni kuupeleka mkono katika simu yake ambayo ilikuwa pembeni ya kitanda kile na kisha kuichukua na kuanza kuliangalia jina la mtu ambaye alikuwa amemtumia meseji hiyo katika usiku huo wa saa nne. Emmanuel hakuonekana kuamini, jina la Manka lilikuwa likionekana katika kioo cha simu yake, kwa haraka haraka, akaifungua meseji ile.
‘NAOMBA TUKUTANE NJOMBE ROYAL HOTEL, UBUNGO SAA TANO LEO USIKU’ Hiyo ilikuwa jinsi meseji ile ilivyokuwa ikisomeka.
Emmanuel akashtuka, hakuamini kama angeweza kutumiwa meseji ile na Manka, alichokifanya kabla ya kuifunga meseji ile ni kuanza kuisoma zaidi na zaidi, aliisoma zaidi ya mara kumi na ndipo akaifunika. Emmanuel hakutaka kuchelewa, japokuwa mara kwa mara alikuwa akichelewa sana katika sehemu ambazo alikuwa akihitajika lakini siku hiyo hakuonekana kuwa radhi kuchelewa kule ambapo alikuwa ameitwa na Manka, alichokifanya ni kuinuka kutoka pale kitandani, akaingia bafuni haraka haraka na kisha kuanza kuoga.
Moyo wake haukuamini kama kweli usiku ule alikuwa amepokea meseji kutoka kwa Manka, alijiona kama mtu ambaye alikuwa akiota ndoto fulani yenye furaha katika maisha yake. Tofauti na siku zote, siku hiyo alitumia muda mchache sana kuoga, alipomaliza akatoka na kuanza kujiandaa kwa kasi ya ajabu. Dakika nazo zilikuwa zikizidi kusonga mbele, alipoiangalia saa yake, ilikuwa saa 4:20 usiku. Alichokifanya mara baada ya kumaliza kujiandaa, akachomoka kutoka chumbani kwake na kuanza kuelekea nje.
“Unakwenda wapi usiku wote huu?” Mama yake, Bi Happy alimuuliza.
“Nimepigiwa simu na rafiki zangu mama” Emmanuel alijibu.
“Lakini haujanijibu swali langu”
“Nakwenda kwenye pati”
“Pati gani tena? Mbona haukusema toka mapema?”
“Nilijisahau. Nimepigiwa simu kukumbushwa kwamba nilikuwa nahitajika mimi tu” Emmanuel alidanganya.
“Sawa, nenda ila kuwa makini barabarani. Usiku huu, madereva wengi wanakuwa wamelewa” Bi Happy alimwambia Emmanuel.
“Usijali mama. Ila ningeomba kitu kimoja” Emmanuel alimwambia mama yake, Bi Happy.
“Kitu gani?”
“Gari lako”
“Gari langu! Lako lina nini?”
“Najua kwenye pati kutakuwa na watu wengi mama, halafu wanione nashuka kwenye Rav 4, haipendezi. Leo nataka nionekane tofauti. Niazime Prado lako” Emmanuel alimwambia mama yake.
“Hapana. Utapata nalo ajali kwa mambo yenu ya kutaka kukimbizana barabarani”
“Siko hivyo mama. Naomba uniazime, nazidi kuchelewa”
“Sawa. Kachukue ufunguo pale kwenye droo ya kitanda chumbani. Ila kumbuka kwamba yakupasa kuwa makini barabarani” Bi Happy alimwambia Emmanuel.
“Usijali” Emmanuel alimwambia mama yake na kisha kuanza kuelekea chumbani kwa mama yake ambapo akachukua ufunguo na kutoka.
“Kuna kingine mama”
“Kipi? Hela ya mafuta?”
“Hapana”
“Kumbe kipi?”
“Usimwambie baba kama nimekwenda kwenye pati”
“Kwa nini?”
“Nikija nitakwambia kwa nini, ila akiuliza mwambie nimekwenda kwa kina James kujisomea pamoja nae” Emmanuel alimwambia Bi Happy.
“Sawa. Nakukumbushia kwamba yakupasa kuwa makini barabarani”
“Usijali mama” Emmanuel aliitikia.
Emmanuel hakutaka kuendelea kukaa mahali hapo, alijiona kama alikuwa akichelewa. Akayapeleka macho yake katika saa yake ya mkononi, ilikuwa tayari imefikia saa 4:35 usiku. Moja kwa moja akaanza kupiga hatua na kulichukua gari la mama yake na kisha mlinzi kumfungulia geti na kutoka ndani ya eneo hilo.
Kila wakati Emmanuel alikuwa akiangalia saa yake, alijiona kama alikuwa akichelewa kufika pale ambapo Manka alikuwa akitaka kuonana nae kwa wakati huo. Kasi ambayo alikuwa akiitumia aliona kama ilikuwa ndogo vile hali ambayo ilimfanya kuongeza kasi zaidi na zaidi. Ilipofika saa 4:55, alikuwa amekwishafika katika hoteli hiyo ambapo akalipaki gari katika sehemu za maegesho na kisha kuteremka.
Akaanza kupiga hatua za haraka haraka kuelekea ndani ya eneo la kupata vinywaji huku macho yake yakiangalia huku na kule akimtafuta Manka ambaye hakuwa akimuona mahali hapo. Alichokifanya Emmanuel ni kuchukua simu yake na kisha kuanza kumpigia Manka, kwa wakati huu, simu ilikuwa ikiita tu.
“Pokea simu baby” Emmanuel alijisemea wakati simu ilipokuwa ikiita.
Simu ile iliita mpaka ilipokata. Emmanuel hakuonekana kujali, tayari alijua kwamba inawezekana kwamba Manka alikuwa ameiacha simu ile mahali fulani. Alichokifanya ni kuisogelea meza iliyokuwa jirani ambayo wala haikuwa na mtu na kisha kutulia kitini huku akimsubiria Manka. Emmanuel alikaa kwa dakika kadhaa, alichokifanya ni kuchukua simu yake tena na kisha kumpigia Manka. Simu ikaanza kuita kama kawaida, baada ya sekunde kadhaa, ikapokelewa na sauti ya Manka kusikika.
“Mambo vipi Emmanuel” Manka alisikika akimsalimia.
“Poa. Upo wapi wewe? Mbona sikuoni hapa?” Emmanuel aliuliza.
“Nipo nyumbani. Hunioni wapi?” Sauti ya Manka ilisikika ikiuliza.
“Si hapa Njombe Royal Hotel ulipotaka tukutane saa tano. Nimefika kitambo sana” Emmanuel alimwambia manka.
“Nimekwambia tuonane?” Sauti ya Manka ilisikika ikiuliza kwa mshangao.
“Wewe si umenitumia meseji na kuniambia kwamba tuonane mahali hapa?”
“Hapana Emmanuel. Utakuwa umechanganya namba”
“Mimi ni mtu mzima na akili timamu Manka. Siwezi kuchanganya namba. Ni wewe ndiye ambaye umenitumia meseji”CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
“Si mimi. Angalia vizuri” Manka alisema na kisha kukata simu.
Emmanuel akaanza kuangalia vizuri katika sehemu za meseji. Namba ilikuwa ni ya Manka kabisa, akaanza kuiangalia namba ile vizuri kabisa, ilikuwa ni namba ya Manka. Maswali mengi yakaanza kumiminika kichwani mwake kwamba kwa nini Manka alikuwa akikataa kwamba ile haikuwa namba yake ambayo ilitumika kutuma meseji ile? Kila kitu ambacho alikuwa akijaribu kujiuliza mahali hapo, alikosa jibu.
Huku akiwa hajui ni kitu gani ambacho alitakiwa kufanya kama kilikuwa ni kurudi nyumbani au kumpigia Manka simu na kumtaarifu kwamba namba ile ilikuwa ni yake, mara ghafla akajikuta akishikwa bega kwa nyuma, alipogeuka, walikuwa vijana wanne ambao walikuwa na miili iliyojazia. Emmanuel akaonekana kushtuka, hakuwa akiwafahamu watu wale ambao walionekana kufika mahali hapo kishari zaidi.
“Vipi tena?” Emmanuel aliuliza huku akionekana kuwa na wasiwasi.
“Inuka twende. Ukibisha, tunakuua” Kijana mmoja alisema kwa sauti nzito ambayo ilijaa utetemeshi.
Emmanuel hakubisha, alichokifanya ni kufanya kile ambacho vijana wale walimtaka kukifanya kwa wakati huo. Wakamchukua na kisha kuelekea katika gari lao na kisha kumuingiza ndani huku Emmanuel akionekana kuwa na hofu moyoni mwake kwa kuona kwamba alikuwa akienda kuuawa kwani muonekano wa watu wale wala haukuonekana kama ulikuwa muonekano wa amani.
“Wapi sasa?” Kijana mmoja ambaye alishikiria usukani aliuliza.
“Kama kawa. Kule kule kwa siku zote” Kijana mwingine alijibu huku Emmanuel akiwa katikati ya vijana wawili waliokuwa siti za nyuma.
“Coco Beach?”
“Pigia mstari” Kijana mwingine alisema maneno ambayo yalimfanya Emmanuel kugundua kwamba kulikuwa na uhakika kwamba vijana wale walikuwa miongoni mwa watu ambao walikuwa wakiwaua vijana wa chuo cha I.F.M na miili yao kukutwa katika ufukwe wa Coco.
****
Vijana waliokuwa wakimtaka Manka ambao walikuwa wakisoma katika chuo cha IFM bado walikuwa wakiendelea kuuawa jambo ambalo vyanzo vya vifo vyao wal havikuwa vikijulikana kabisa. Katika mipango ya kila kitu ambacho kilikuwa kikifanyika, mwanachuo, Urassa alikuwa akifahamu kila kitu. Urassa alikuwa akitumiwa na Anko kuwa kama mlinzi wa Manka chuoni hapo, kazi kubwa ya Urassa ilikuwa ni kumtaarifu Anko ni mvulana gani katika kipindi hicho alikuwa akimfuatilia Manka.
Urassa alikuwa akiifanya kazi kwa juhudi kubwa, kiasi cha milioni mbili ambacho alikuwa akilipwa kila baada ya mwezi kilionekana kuwa kiasi kikubwa cha fedha ambacho kilimfanya kuifanya kazi ile kwa moyo mmoja na uaminifu mkubwa. Yeye ndiye ambaye alikuwa akimpa Anko namba za simu za watu ambao walikuwa wakimfuatilia Manka na hivyo kila kitu kumalizwa na Anko ambaye alikuwa akiwaandaa vijana wake katika kufanya mauaji kwa vijana hao.
Anko alikuwa akimuamini sana Urassa kiasi ambacho wakati mwingine alikuwa akimpa marupurupu kama shukrani juu ya kazi ile ambayo alikuwa akiendelea kuifanya kwa nguvu zote. Urassa alikuwa akionyesha uaminifu mkubwa, kwa Anko, alijiona kupata kila kitu ambacho alikuwa akikihitaji kwa wakati huo.
“Unasemaje?” Anko aliuliza.
“Ndio hivyo. Yaani huyu jamaa, leo alimtoa out kula chakula cha mchana” Urassa alimwambia Anko.
“Muda gani?”
“Saa sita mchana baada ya masomo”
“Huyo kijana anaitwa nani?”
“Emmanuel Kihampa”
“Asante. Nitakutumia lakini tano kwenye akaunti yako ya simu baadae. Umenifurahisha kwa taarifa hiyo” Anko alisema na kisha kukata simu.
Anko alionekana kuchanganyikiwa, hakuamini kama kweli kungekuwa na kijana ambaye angediriki hata kumtoa mtoko msichana wake, Manka na kwenda kula chakula cha mchana. Akili yake haikukaa sawa siku hiyo, alichokifanya mahali hapo ni kuanza kuwasiliana na Manka kwamba angependa kuwa pamoja nae katika usiku huo ndani ya hoteli ya White Elephant iliyokuwa Msasani.
“Nitakuja” Manka alimwambia Anko simuni.
Usiku wa saa mbili walikuwa wote chumbani huku wakicheza michezo mbalimbali kama kupigana na mito pamoja na michezo mingine. Katika kipindi chote ambacho walikuwa wakicheza michezo hiyo, akili ya Anko ilikuwa ikifikiria jambo jingine kabisa, alichokuwa akikitaka ni kuichukua namba ya simu ya Manka na kisha kuangalia namba ya mtu aliyeitwa Emmanuel.
Waliendelea kucheza na kufanya mambo mengi mpaka pale ilipofika saa nne na ndipo Manka alipohitaji kwenda kuoga. Ingawa Manka alikuwa akitaka kuoga pamoja na Anko lakini siku hiyo Anko hakutaka kwenda kuoga nae, alitaka kubaki chumbani pale kwa ajili ya kufanya kitu kimoja ambacho kwake kilionekana kuwa muhimu, kuangalia namba ya Emmanuel.
Manka alipoondoka na kuelekea bafuni kuoga, kwa haraka haraka Anko akaichukua simu ya Manka na kisha kuanza kuangalia majina, akaanza kulitafuta jina la Emmanuel, alipoliona, akaandika meseji ya haraka haraka na kisha kuituma. Alipoona meseji ile imekwenda, akaifuta kabisa ili Manka asiweze kufahamu kitu chochote kile. Alipoona kila kitu kimekamilika, akawapigia simu vijana wake.
“Mmefika hapo Njombe Royal Hotel?” Anko aliwauliza.
“Ndio tunakata kona ya hapa Legho”
“Fanyeni haraka. Yule mjinga anaweza kuwa njiani kuwa mahali hapo” Anko aliwaambia.
Anko akatulia kitandani huku moyoni mwake akiwa ameridhika kwa kuona kwamba kila kitu kwa wakati huo kilikuwa kinakwenda kama ambavyo kilitakiwa kwenda. Mara baada ya dakika kadhaa, simu ya Manka ikaanza kuita tena, Anko akainyanyua simu ile na kuangalia mpigaji, alikuwa Emmanuel, wala hakuipokea, akairudisha pale kitandani huku akiwa ameifunika ili mwanga usionekane.
Baada ya dakika kadhaa, Manka akarudi chumbani pale na kisha kuanza kuelekea kitandani. Akapokelewa kwa mikono miwili na kisha kuanza kushikana shikana hapa na pale. Japokuwa Anko alionekana kuwa na furaha mahali hapo lakini akili yake ilikuwa ikifikiria kazi ambayo alikuwa amewapa vijana wake ambayo alitaka ifanyike kwa haraka sana kama ambavyo ilivyofanyika kwa watu wengine ambao walionekana kuwa na tamaa kwa Manka.
“Nenda kaoge mpenzi” Manka alimwambia Anko”
“Usijali” Anko alisema na kisha kuinuka kitandani hapo na kuchukua taulo na kisha kuelekea bafuni ambapo akaanza kuoga. Manka akabaki chumbani pale kitadani, mara akaisikia simu yake ikianza kuita, alichokifanya akaisogelea na kisha kuichukua na kuanza kuangalia kioo cha simu ile, mpigaji alikuwa Emmanuel, akaipokea na kuipeleka sikioni.
“Mambo Emmanuel......Nipo nyumbani...Hunioni wapi?...Nimekwambia tuonane?....Hapana, utakuwa umechanganya namba....Si mimi, angalia vizuri” Manka alisema na kisha kukata simu
Manka akabaki kimya kitandani huku akiiangalioa simu yake. Alionekana kutokumuelewa Emmanuel maneno yale ambayo alikuwa amemwambia kwa wakati ule kwamba walitakiwa kuonana. Alichokifanya ni kuanza kuangalia sehemu za meseji, hakukuwa na meseji yoyote ile ambayo alikuwa amemtumia Emmanuel wala kumpigia, hakuelewa ni sababu ipi ambayo ilimfanya Emmanuel kusema maneno yale kwamba walitakiwa kuonana.
CHANZO: https://deusdeditmahunda.blogspot.com/
Je nini kitaendelea?
Je Emmanuel atauawa?
Je nini kitaendelea kwa Manka na Yusufu?
ITAENDELEA
0 comments:
Post a Comment